تجربه زیسته جوانان مجرد نسبت به افزایش سن ازدواج (بررسی نگرش، علل، راهبردها و استراتژی جوانان نسبت به افزایش سن ازدواج)

افزایش سن ازدواج، معضل و آسیبی است که اگر به آن رسیدگی نشود، باید از افزایش نسل تاثیرگذار چشم پوشی کرد. جوانان، نیروهای استراتژیک برای کشور هستند که اگر به ازدواج به عنوان، نیاز غریزی آنها که زمینه ساز رشد و کمال آنها نیز هست، توجهی نشود، افسردگی، کاهش امید به زندگی و فعالیت سازنده در کشور رخ می دهد. هدف اصلی این پژوهش، تحلیل، تبیین و تفسیر پدیده افزایش سن ازدواج بر اساس تجربه زیسته دختران و پسران مجرد است. اطلاعات پژوهش از طریق مصاحبه عمیق با 23 نفر، شامل 13 دختر، 10 پسر که به روش گلوله برفی مشخص شده اند، جمع آوری شده است. روش پژوهش بر نظریه مبنایی مبتنی بوده و اطلاعات با استفاده از کدگذاری محوری تحلیل شده است. با توجه به تحلیل داده ها، می توان نوگرایی را یکی از عوامل اصلی موثر بر نگرش مجردین دانست که شامل افزایش فرهنگ مدرنیته و شهرنشینی، روابط آزاد جنسی و... می باشد. از سوی دیگر، افزایش فرهنگ چشم و هم چشمی در جامعه، پایبند بودن به رسومات غلط، نیز موثر بوده است. در این بین حمایت خانواده ها و تربیت غیرمسیولانه و بر محور شادکامی و رفاه طلبی، نقش اصلی را ایفا می کند؛ اما نمی توان از مهیا نبودن زیرساخت ها برای ایجاد حداقل زندگی چون مسکن، درآمد، خوابگاه متاهلی و... گذشت؛ نقش رسانه و تغییر معیارهای ازدواج و حرکت به سوی ایدیالیست گرایی از دیگر علل می باشد. در استراتژی مجردین نسبت به افزایش سن ازدواج به افزایش باورهای مذهبی و مهارت های زندگی، همچنین ایجاد زیرساخت ها توسط دولت با مدیریت فرهنگی جایگاه قابل توجهی دارد.