تاثیر شاخص های زیست محیطی بر پایداری کشاورزی استان گلستان

در این پژوهش با گردآوردی داده ها از سازمان جهاد کشاورزی، سازمان آب و فاضلاب ، اداره هواشناسی و استانداری استان گلستان در سال 1399 به بررسی شاخص های زیست محیطی استان گلستان پرداخته شد. براساس نتایج، شاخص های مصرف سموم شیمیایی، مصرف کودهای شیمیایی و غلظت نیترات در آب های زیرزمینی تاثیر منفی، و شاخص های سطح زیر کشت، مقدار بارندگی، خاک ورزی حفاظتی و تنوع گیاهان زراعی تاثیر مثبت بر شاخص های محیط زیستی داشته اند. همچنین نتایج استفاده از روش تحلیل سلسله مراتبی (AHP) نشان داد که بیشترین رتبه را شاخص خاک ورزی حفاظتی با وزن 16 و کمترین رتبه را شاخص سطح زیر کشت با وزن 11/9 به دست آورده اند. شهرستان گنبد براساس شاخص های پایداری محیط زیستی با 89 درصد بیشترین اولویت و شهرستان بندر ترکمن با 56 درصد کمترین اولویت را داشتند. نتایج تحلیل حساسیت نیز نشان داد که شاخص ها در دامنه 1 تا 5 درصد تغییر، ثبات و سازگاری دارند و اولویت بندی تغییر نمی کند. در نهایت نیز شهرستان های استان گلستان به دسته پایدار، نسبتا پایدار و ناپایدار طبقه بندی شدند. پیشنهاد می شود که براساس نتایج این پژوهش، شاخص های زیست محیطی در استان گلستان مدنظر قرار گیرد و بهترین تصمیم گیری ها در زمینه پایداری کشاورزی استان گلستان صورت گیرد.