بررسی اثر پارامترهای فیزیکی آب دریا بر سلامت مرجان های توده ای خلیج چابهار مبتنی بر پارامترهای اقلیمی

امروزه مرجان های دریایی تحت تاثیر تغییر اقلیم و افزایش دمای آب، در معرض پدیده سفیدشدگی اند. از طرفی پارامترهای فیزیکی آب دریا از نوسان های آب و هوایی متاثرند. در این پژوهش اثر پارامترهای فیزیکی آب همچون دمای آب، شوری، اسیدیته، هدایت الکتریکی و پارامترهای اقلیمی مانند دمای هوا و سرعت بیشینه باد بر سلامت مرجان های توده ای خلیج چابهار بررسی شد. بدین منظور از داده های ثبت شده در ایستگاه میدانی آب نگاری خلیج چابهار، پایگاه داده مرکز ECMWF و ایستگاه هواشناسی چابهار استفاده شد. داده های ده ساله درجه رنگی جلبک های همزیست با مرجان های توده ای نیز به عنوان شاخص سلامت مرجان ها، به صورت ماهانه در طی عملیات غواصی با روش Coral Watch استخراج شد. ارتباط بین متغیرها به کمک آزمون همبستگی پیرسون، رگرسیون خطی چندجانبه و تحلیل روند من کندال با استفاده از قابلیت نرم افزارهای SPSS وMinitab  بررسی شد. برپایه نتایج، شوری و هدایت الکتریکی آب روند کاهشی معنی دار، اسیدیته آب روند افزایشی معنی دار و دمای آب و سرعت بیشینه باد به ترتیب روند افزایشی و کاهشی غیرمعنی دار نشان دادند؛ اما دمای هوای منطقه، روند افزایشی معنی داری را نشان داد. وضعیت سلامت مرجان های توده ای روند کاهشی معنی دار داشت و در پایان سال 2019 (با درجه رنگی 3/54 از 6) در طبقه بندی «متوسط» قرار گرفت. سلامت مرجان های توده ای با شوری و EC دارای بیشترین ضریب همبستگی مثبت و با سرعت بیشینه باد دارای همبستگی منفی در سطح 0/01 بود. همبستگی معنی داری بین سلامت مرجان های توده ای و دمای آب وجود نداشت.