طبقه بندی رنگ ها در بازی های دیجیتالی، و آسیب شناسی آن ها از منظر اسلام

جذابیت های متعدد بازی های دیجیتالی (اعم از: بازی های رایانه ای، اندرویدی، و...) و دسترسی آسان به آن ها، موجب توجه روزافزون اقشار مختلف جامعه به این رسانه جدید شده است، به گونه ای که امروزه بخش عمده ای از شبانه روز بسیاری از کودکان، نوجوانان و جوانان به استفاده از بازی های دیجیتالی اختصاص می یابد.تمایل فراوان مردم جهان و ایران به این مقوله نو رسانه ای، سبب توجه و سرمایه گذاری فراوان صاحبان اندیشه و سرمایه در این صنعت گردیده است تا بتوانند ضمن درآمدزایی سرشار از آن، به ترویج و نهادینه سازی تفکرات خود بپردازند و در حقیقت، بازی دیجیتالی، یکی از بهترین و پربازده ترین راهکنش های قابل انتخاب با بالاترین سطح تاثیرگذاری در مخاطبین است.بهره گیری از تکنیک های مختلف فنی و پیچیده (فارغ از سطوح: راهبرد، راهکنش، و اهداف موضوعی) در راستای مقاصد توسعه دهندگان بازی های دیجیتالی و افراد پشت پرده تولید، از مهم ترین دلایل تاثیرگذاری بازی ها بر روی بازی بازان می باشد، که به شدت مورد غفلت پژوهش گران قرار گرفته است، و هیچ گونه آسیب شناسی تخصصی در این زمینه صورت نپذیرفته است.«رنگ» به عنوان یکی از پرکاربردترین تکنیک های مورد استفاده در بازی های دیجیتالی، دارای ابعاد فنی و محتوایی فراوانی است که در این مقاله تلاش می شود ضمن ارایه این پژوهش بینارشته ای برای نخستین بار، به بررسی روش های استفاده از رنگ در بازی ها و تبیین روش های تاثیرگذاری آن و آسیب شناسی این موضوع از منظر اسلام و روان شناسی بپردازد.در این مقاله، از روش های توصیفی تحلیلی تبیینی و کیفی مانند تحلیل محتوا و نشانه شناسی، و در مباحث دینی از روش مطالعات کتابخانه ای و نرم افزاری استفاده شده است.