تاثیر حمله اعراب بر نثر فارسی تا قرن پنجم هجری

حمله اعراب به سرزمین ایران یکی از مهم ترین حوادثی است که در کشور کهن زاد ایران زمین رخ داده است. اعراب در زمان خلیفه دوم به سرزمین ایران هجوم آوردند و مناطق مختلف این سرزمین را فتح کردند. این حمله یکی از خون بارترین حملاتی بود که کشور ایران آن را تجربه کرده بودو ایرانیان بعد از شکست در برابر اعراب از سیادت و سروری به اسارت و بندگی بنی امیه افتادندوگرفتارسیاست تبعیض نژادی آنان گردیدند. حمله اعراب به سرزمین ایران تاثیر بسیار مهمی بروضعیت اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی ایران بر جای گذاشت و این امر طبیعی است که همواره ملت مغلوب تحت تاثیر فرهنگ و آداب و رسوم ملت غالب قرار می گیرد و حمله اعراب نیز جدای از در نظر گرفتن ویژگیهای دینی و آیینی اسلام، نتایج بسیار شومی برای ایران در برداشت، بویژه سیاست نژادی بنی امیه که ایرانیان راموالی می خواندندو در هیچ یک از مناسب رسمی جایی برای ایرانیان نبود. نویسندگان دراین مقاله دریافتندکه تا قرن پنجم هجری ایرانیان هنوز به فکر احیاءشکوه و عظمت گذشته خویش بودندو آنان در برابر اعراب سخت مقاومت می کردند و آثارادبی این دوره بویژه تا قرن پنجم از زبان عربی و لغات آن متاثر نیست و این امر یک نوع مقاومت در برابر فرهنگ و زبان عربی به شمارمی آمده است.