ارتباط مشخصات بالینی و فردی بیماران بستری در بخش های مراقبت ویژه با ابتلا به ترومبوز وریدهای عمقی اندام تحتانی: یک مطالعه مورد- شاهدی

ابتلا به ترومبوز وریدهای عمقی یکی از شایع ترین مشکلاتی است که در بخش های مراقبت ویژه مشاهده می شود. مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط مشخصات بالینی و فردی با ابتلا به ترومبوز وریدهای عمقی اندام تحتانی در بیماران بستری در بخش های مراقبت ویژه انجام شد.

 پژوهش حاضر یک مطالعه مورد- شاهدی که بر روی 504 بیمار بستری در بخش های مراقبت ویژه بیمارستان الزهرا (س) اصفهان طی سال های 1398-1393 انجام شده است. نمونه ها در گروه مورد 89 به صورت آسان و در گروه شاهد 415 به صورت تصادفی منظم وارد مطالعه شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه دو قسمتی مشخصات فردی و بالینی جمع آوری شد، سپس داده ها با استفاده از آزمون های آماری تی دو نمونه ای مستقل، من ویتنی یو، کای اسکور و همچنین رگرسیون لجستیک تحلیل شد.

 میانگین سنی شرکت کنندگان در حدود 53 سال بود، اگرچه میانگین سنی در گروه مورد بیشتر از گروه شاهد بود (004/0=p) اما پس از کنترل تاثیر جنس و ابتلا به بیماری های زمینه ای، تاثیری بر ابتلا به ترومبوز نداشت (075/0=p) شانس ابتلا به ترومبوز در مردان 7/1 برابر زنان بود (029/0=p) شاخص pao2/fio2 در مبتلایان به ترومبوز (02/±61/0) به طور معناداری کمتر از گروه غیر مبتلایان (1/2±5/5) بود (0001/0>p) پس از کنترل اثر سن و جنس، شانس رخداد ترمبوز در افراد مبتلا به پرفشاری خون، دیابت، آمبولی ریه و سابقه قبلی ابتلا به ترومبوز به ترتیب (0001/0>p) 6/2، (0001/0>p) 3/3، (006/0=p) 1/2، (0001/0>p) 1/8 و(0001/0>p) 3/36 بود. بی تحرکی با شانس(0001/0=p) 9/29 مهمترین عامل خطر در آی سی یو برای ابتلا به ترومبوز بود.

نتایج این مطالعه نشان می دهد که داشتن برخی ویژگی های خاص و ابتلا به برخی بیماری های زمینه ای که بواسطه آنها بیماران در بخش های ویژه بستری می شوند، شانس ابتلا به ترومبوز در وریدهای عمقی را افزایش می دهد. بنابراین پرستاران می توانند با آگاهی در برنامه ریزی های پیشگیرانه آنها را مورد توجه بیشتر قرار داده و از بروز آنها بکاهند.