سیر تحول هویت معماری شهر تهران در خانه های دوره قاجار تا پهلوی دوم (نمونه موردی:خانه امام جمعه تهران دوره قاجار و خانه تیمور تاش دوره پهلوی اول)

هویت، واژه ایی است وابسته به فرهنگ مردم یک شهر، در گذر زمان، تهران به عنوان پایتخت ایران در صد سال گذشته نمونه و پایه ای برای هویت سایر شهرهاست خانه بخشی از یک هویت شهر می باشد و پاسخ اساسی به یکی از اصلی ترین نیاز انسان یعنی معمار با ساخت فضایی برای زندگی انسان را در ساختار کالبدی به عنوان خانه فراهم می کند که هویت معماری خانه در شهر تهران در گذر زمان از قاجار تا پهلوی دوم دستخوش تغییرات زیادی شد در دوره قاجار هویت معماری خانه ها بر اساس فرهنگ مردم ایران و با ارایه فضاهایی چون هشتی سه دری پنج دری خلوت را برای ساکنین فراهم می آورد طوری که سالیان سال چندین نسل از خانه ها استفاده می کردند اما با برگشت معماران تحصیلکرده در کشورهای اروپایی کم کم الگوهای معماری گذشته تغییر کرد و فضاها بر اساس الگوهای خارجی ساخته شدند هدف پژوهش حاضر بر آن است که با روش توصیفی تحلیلی با مطالعات کتابخانه ایی مقالات و پایان نامه ها و تحلیل بنای امام جمعه تهران در دوره قاجار و خانه تیمور تاش و ارایه الگوهای هویت معماری در این دوره ها به این مهم دست یابد که خانه های تهران هویت معماری خود را ازدست داده و دچار بی هویتی شدند.