تجزیه و تحلیل زمین‏ نما با استفاده از تخمین ‏گر کریجینگ (مطالعه‏ ی موردی: هرمزآباد رفسنجان، استان کرمان)

زمین نماها یکی از عوارض طبیعی سطح زمین هستند و به عنوان یک ویژگی خاص مورفولوژیکی در سطح زمین محسوب می شود که از مقیاس های بزرگ (مثل دشت ها و کوه ها) تا مقیاس‏های کوچک تر (مثل تپه‏های کوچک) را شامل می‏شود. یکی از کاربردهای زمین آمار تعیین مرز واحدهای فیزیوگرافی بوده که در این پژوهش با استفاده از تخمین گر کریجینگ معمولی منطقه ی هرمزآباد رفسنجان مورد مطالعه قرارگرفته است. به همین منظور، موقعیت 77 نقطه ی مشاهداتی در قالب یک الگوی نمونه برداری شبکه ای منظم با فاصله ی 500 متر مشخص و از عمق های صفر تا 40، 40 تا 80 و 80 تا 120 سانتی متری خاک، نمونه‏برداری انجام شد. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که مشابه با دیگر مطالعات و بر اساس شاخص درصد کارایی مدل، کریجینگ معمولی به‏عنوان تخمین‏گری مناسب در پهنه بندی ویژگی ها در منطقه‏ی مورد مطالعه بوده است. بر اساس نتایج حاصل از مطالعه زمین آماری، فاصله‏ی نمونه‏برداری 1800 متر به عنوان معیاری برای مطالعات آینده در این منطقه بدست آمد. همچنین مقایسه ی نقشه های کریجینگ و توپوگرافی منطقه، حاکی از آن بود که تخمین‏گر کریجینگ، وجود واحدهای فیزیوگرافی در زمین‏نمای منطقه ی مطالعاتی را بهتر نشان می دهد. به ‏‏عبارت دیگر، به واسطه ی وجود روند بلند دامنه در فواصل بیش تر از حدود 1800 متری در تغییر نمای خصوصیات خاکی بررسی شده کریجینگ مرز موجود میان واحدهای فیزیوگرافی را با دقت بالاتری نسبت به ‏نقشه‏های توپوگرافی جدا می نماید. از این رو، پیشنهاد می‏شود در مطالعات خاکشناسی تفصیلی دقیق و تفصیلی که به نقشه‏ها و اطلاعات دقیق‏تری نیاز می باشد از زمین آمار استفاده شود.