رابطه سرگشتگی ذهنی و نارسایی شناختی در میانسالی: نقش واسطه ای فراشناخت

باتوجه به اینکه جمعیت کشور رو به پیری می رود، بررسی کارکردهای شناختی مرتبط با افزایش سن قابل توجه است. بنابراین، پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش واسطه ای فراشناخت در رابطه سرگشتگی ذهنی و نارسایی شناختی انجام شد. طرح پژوهش توصیفی از نوع هم بستگی و جامعه آماری، تمام میان سالان شهر شیراز در سال 1399 بود. نمونه پژوهش 228 میان سال بودند که با استفاده از پرسش نامه سرگشتگی ذهنی، مقیاس فراشناخت و پرسش نامه نارسایی شناختی به صورت اینترنتی و از طریق شبکه های مجازی مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج حاصل از تحلیل داده ها نشان داد سرگشتگی ذهنی با فراشناخت و نارسایی شناختی رابطه مثبت معناداری دارد. بین فراشناخت و نارسایی شناختی نیز رابطه مثبت معناداری مشاهده شد. همچنین نتایج تحلیل مسیر حاکی از آن بود که فراشناخت در رابطه سرگشتگی ذهنی با نارسایی شناختی نقش واسطه ای دارد. بنابراین، باتوجه به نتایج پژوهش حاضر با فراهم کردن مداخلات درمانی مبتنی بر کاهش سرگشتگی ذهنی و باورهای فراشناختی منفی می توان میزان نارسایی شناختی میان سالان را کاهش داد و بدین طریق در جهت پیشگیری یا کنترل زوال شناختی در دوران میان سالی و سالمندی اقدام کرد.