ظرفیت های های انیمیشن برای تبدیل به تئاتر موزیکال با تاکید بر اقتباس های «برادوی» از انیمیشن های دیزنی

پس از موفقیت انیمیشن دیو و دلبر از نظر منتقدان، کمپانی دیزنی بران شد پا به عرصه تولید تیاتر بگذارد. بدین ترتیب، در سال 1994 و برای اولین بار در تاریخ هنرهای نمایشی، تیاتر موزیکال دیو و دلبر که بر اساس انیمیشن آن تولید شده بود به روی صحنه رفت و انقلابی بزرگ در ابر موزیکال‌های برادوی ایجاد کرد. در طول سه دهه فعالیت گروه تیاتر دیزنی، انیمیشن‌های بسیاری به تیاتر تبدیل شده‌اند و در صدر آنها پرفروش ترین نمایش تاریخ یعنی شیر شاه قرار دارد. با توجه به موفقیت انیمیشن‌های دیزنی در برادوی، پژوهش حاضر بر آن است تا با بررسی تیاتر انیمیشن‌های موفق، ظرفیت‌های موجود در انیمیشن را در فرایند این اقتباس مورد بررسی قرار دهد. بدین منظور، مولفان با رویکرد کیفی و روش توصیفی تحلیلی با مطالعه منابع مختلف و بررسی نمایش‌ها و انیمیشن‌های دیزنی به هشت ظرفیت انیمیشن‌ها برای اقتباس در تیاتر صحنه‌ای رسیدند. ظرفیت‌هایی چون روایت از پیش تضمین شده در فروش و جذب حداکثری مخاطبان کودک و بزرگسال، دگردیسی شخصیت ها، طراحی صحنه‌های جذاب، ترانه‌های ماندگار و محبوب اصلی ترین ویژگی‌های یک انیمیشن برای اقتباس در تیاتر هستند. در کنار این موارد، فروش بهتر محصولات جانبی تیاترها و محبوبیت آنها در مدارس و همچنین جذب گردشگران مختلف به منطقه از جمله ظرفیت‌های فرعی در اقتباس تیاتر از انیمیشن هستند. انیمیشن‌ها ظرفیت‌های بسیار مناسبی را برای اقتباس در تیاتر مهیا کردند. ظرفیت‌هایی که به خوبی در کشورمان ایران نیز با وجود انیمیشن‌های محبوب و پر فروش در گیشه قابلیت پیگیری و ایجاد و ارتقا دارند. ایجاد چنین مسیری به خوبی می‌تواند در آینده باعث آشتی بیشتر مخاطبان کودک و خانواده هایشان با تیاتر شود و آثار موزیکال موفق و فاخری را با حس و حال بومی بر اساس انیمیشن‌های داخلی ایجاد کند.