بررسی و تحلیل عوامل موثر بر مزاحمت های خیابانی بانوان بوشهری و راهکارهای پیشگیری وضعی

مزاحمت های خیابانی با افزایش ضریب احساس ناامنی اجتماعی، موجب ترس از حضور در جامعه و در نتیجه محدود شدن آزادی های فردی و کاهش مشارکت زنان در عرصه اجتماعی می شود. هدف از این تحقیق، بررسی و تحلیل عوامل موثر بر مزاحمت های خیابانی بانوان بوشهری و ارایه راهکارهای پیشگیری وضعی است. تحقیق حاضر از نظر ماهیت و هدف کاربردی است و از نظر روش توصیفی از نوع زمینه یابی (پیمایشی) است. جامعه آماری تحقیق حاضر را تعداد400نفر از بزه دیدگان و بزه کاران مزاحمت خیابانی در طول هشت ماهه سال1394 تشکیل می دهند که در مجموع 50 نفر از گروه بزه دیدگان و 50 نفر از گروه بزه کاران به عنوان نمونه با استفاده از روش نمونه گیری احتمالی طبقه بندی شده انتخاب شدند. روش گردآوری اطلاعات در این تحقیق روش کتابخانه ای و میدانی است و ابزارهای گردآوری آن را مصاحبه و پرسش نامه محقق ساخته تشکیل می دهد. یافته های تحقیق حاکی از این است که مزاحمت های خیابانی، متاثر از علل و عوامل مختلفی چون؛ 1- عوامل محیطی (مهاجرت و گسترش شهرنشینی و حاشیه نشینی؛ تحولات جمعیتی؛ طراحی نامناسب محیطی و فضاهای بدون دفاع) 2-عوامل فرهنگی (گسترش ارتباطات و رسانه های جمعی؛ رواج و گسترش فرهنگ برهنگی؛ عدم اعتقاد به هنجارهای اجتماعی)، 3-افزایش سطوح شبکه های اجتماعی موبایلی و ترویج الگوهای غربی در شبکه های ماهواره ای 4- ناکارآمدی سیاست جنایی (فقدان قوانین و مقررات موثر؛ بی تاثیر بودن مجازات های موجود؛ عدم بکارگیری از روش های پیشگیری وضعی) 5- نقش شرایط زمانی و مکانی و وقوع مزاحمت های فیزیکی در صفوف خدماتی، در وسایل نقلیه عمومی، در بازارهای هفتگی و وقوع مزاحمت ها در مکان های خلوت و در شب 6-عوامل فردی (ناشناخته بودن فرد در میان افراد بیگانه؛ موقعیت اجتماعی مزاحمین خیابانی؛ کتمان و عدم اعلام جرم؛ نوع پوشش و آرایش و همچنین نحوه رفتار زنان؛ بالا رفتن سن ازدواج و مصرف مشروبات الکلی) در بروز مزاحمت های خیابانی تاثیر به سزایی داشته و مورد تایید هر دو گروه مورد مطالعه می باشد.