رفتار شهروندی سازمانی و سبک های رهبری

رهبری عبارت است از توانایی اعمال نفوذ یا اثر گذاردن بر یک گروه، در جهت تامین هدف ها، نحوه استفاده رهبر از قدرت و نفوذ خود را، سبک رهبری می گویند ،که با عنایت به نوع و ماهیت تیوری های ارایه شده سبک های متعدد و متفاوتی در رهبری ارایه و به وجود آمده است، مهمترین آنها عبارتند از: سبک مشارکتی، سبک دستوری، سبک تفویض کننده اختیار، سبک حمایتی، سبک وظیفه گرا، سبک توفیق گرا، سبک معنوی، سبک خدمتگزار، سبک تحول آفرین. رفتار شهروندی سازمانی:«مجموعه ای از رفتارهای داوطلبانه و اختیاری که بخشی از وظایف رسمی فرد نیستند، اما با این وجود توسط وی انجام و باعث بهبود موثر وظایف و نقشهای سازمان می شوند.». انجام این تحقیق به صورت "کیفی" و به شیوه "تحلیل محتوی" صورت گرفته است. و به تحلیل محتوایی مولفه های رفتار شهروندی در حوزه های زیر می پردازد: وظیفه شناسی ، نوع دوستی، فضیلت شهروندی، جوانمردی و احترام و تکریم می باشد. یافته های تحقیق نشان می دهد؛ که در بیان رابطه بین سبک های رهبری با رفتار شهروندی سازمانی،سبک های رهبری خدمتگزاری، رهبری تحولی، رهبری مبادله ای به دلیل وجود یک ارتباط نزدیک بین زیر دستان و رهبری یا معقولیت، محیطی پویا و چشم انداز روشنی که بین آنها وجود دارد، همچنین در مقابل کارها به فرد پاداش داده می شود باعث ایجاد انگیزه درونی بیشتری شده و این احساس باعت شکل گیری رفتار شهروندی سازمانی می شود. در میان سبک های موجود، سبک رهبری بی بند و باری به دلیل آنکه صمیمیت، مشارکت، اعتماد، نفوذپذیری رهبر و پیروان کم می باشد رفتار شهروندی سازمانی بوجود نمی آید.