مروری بر منابع و منشا میکروپلاستیک ها در محیط زیست دریایی و تاثیرات بر آبزیان

میکروپلاستیک ها قطعات کوچکی از زباله های پلاستیکی هستند که در مقیاس جهانی در محیط زیست انباشته شده اند. این زباله ها از انتشار مستقیم ذرات پلاستیکی و همچنین تکه تکه شدن اقلام پلاستیکی بزرگتر ایجاد می شوند. میکروپلاستیک ها در زیستگاه های دریایی از قطب ها تا استوا، از سطح دریا و خط ساحلی تا اعماق دریا پراکنش دارند. آنها توسط طیف وسیعی از موجودات زنده از جمله ماهیان و دوکفه ای های مهم و تجاری بلعیده می شوند. در برخی از جمعیت ها میزان مصرف میکروپلاستیک ها بسیار زیاد است که می تواند اثرات سمی یا فیزیکی مضری داشته باشد. با این حال، درک ما از اهمیت نسبی این اثرات در جمعیت های مختلف بسیار محدود است. به نظر می رسد که مقدار میکروپلاستیک ها در محیط در حال افزایش باشد و این امری اجتناب ناپذیر است، زیرا حتی اگر بتوان از ورود مواد جدید پلاستیک به اقیانوس جلوگیری کرد، تکه تکه شدن اقلام پلاستیکی موجود برای سال های آینده ادامه خواهد داشت. واژه میکروپلاستیک برای یک دهه است که مورد استفاده قرار گرفته، و سوالات زیادی در مورد میزان تاثیرات مضر آنها ایجاد نموده است. راه حل هایی برای کاهش این آلودگی در دسترس است، با این وجود مطالعات زیادی در این زمینه در جریان است. هم افزایی قابل توجهی در طراحی های نوین اقلام پلاستیکی و بازیافت کارآمد آنها در پایان عمر وجود دارد، زیرا جمع آوری زباله برای بازیافت باعث کاهش استفاده از نفت و گاز تجدیدناپذیر مورد استفاده در تولید پلاستیک های جدید می شود و در عین حال انباشت میکروپلاستیک ها را در محیط زیست کاهش می دهد.