تبیین نقش سبک های رهبری فرماندهان و مدیران بر انعطاف پذیری سازمانی درستاد فرماندهی انتظامی استان مازندران

این پژوهش حاضر، تبیین نقش سبک های رهبری فرماندهان و مدیران بر انعطاف پذیری سازمانی می باشد. پژوهش ازحیث هدف کاربردی است وبه صورت میدانی به روش پیمایشی باتحلیل همبستگی وتبیین آن درجامعهآماری انجام شد. جامعه آماری پژوهش را کلیه فرماندهان و مدیران لایه اول و دوم فرماندهی انتظامی استان مازندران تشکیل می دهد که نمونه آماری با استفاده از فرمول کوکران برابر با 223نفر می باشد. برای گردآوری داده های پژوهش از پرسشنامه استاندارد سبک رهبری کلارک (1998) و پرسشنامه استاندارد انعطاف پذیری سازمانی پنی گاردنر (1999)استفاده شده است که پژوهش ازنوع کمی می باشد. روایی پرسشنامه ها به وسیله خبرگان مورد تایید قرار گرفت و پایایی پرسشنامه آن با استفاده از فرمول آلفای کرونباخ به ترتیب 0.84 و 0.92 به دست آمد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون آماری همبستگی، رگرسیون و آزمون فریدمن با استفاده از نرم افزار SPSS استفاده شده است. یافته ها نشان می دهد که اثر مثبت و معنادار سبک های رهبری بر انعطاف پذیری سازمانی وجود دارد. به عبارت دیگر، سبک های رهبری می تواند انعطاف پذیری سازمانی را ارتقاء دهد. همچنین ابعاد سبک های رهبری (دستوری، مشارکتی و غیردستوری) اثر مثبت و معنادار بر انعطاف پذیری سازمانی دارند . با توجه به آزمون فریدمن نیز به ترتیب بیشترین میانگین اختصاص به سبک رهبری مشارکتی و سپس سبک رهبری غیردستوری و در نهایت سبک رهبری دستوری قرار داشته است.