بررسی و مقایسه ی دزیمتری ارگان های هدف و در معرض خطر در پرتودرمانی بیماران مبتلا به سرطان پروستات با استفاده از روش پرتودرمانی سه بعدی تطبیقی و پرتودرمانی با شدت تعدیل شده

این مطالعه، با هدف مقایسه ی دزیمتریک بین توزیع دوز جذبی پروستات و ارگان در معرض خطر، در دو روش کلی پرتودرمانی با شدت تعدیل شده (Intensity-modulated radiotherapy) IMRT و پرتودرمانی سه بعدی تطبیقی (Three-dimensional conformal radiotherapy) 3D-CRT با استفاده از نرم افزار طراحی درمان و با استفاده از دزیمتری ترمولومینسانس (Thermoluminescence dosimetry) TLD انجام شد.

در این مطالعه، 35 بیمار مبتلا به سرطان پروستات تحت درمان با پرتودرمانی در بیمارستان میلاد اصفهان گنجانده شده اند. پروستات به عنوان هدف و راست روده، مثانه و سر استخوان ران به عنوان بافت های سالم در معرض خطر (Organ at risk) OAR طبق معیار های (Radiation Therapy Oncology Group) RTOG کانتور شدند. برای هر بیمار، دو برنامه ی دزیمتریک جداگانه IMRT و 3D-CRT ایجاد شده است تا بتوان وضعیت دزیمتری هر دو روش به طور مقایسه ای ارزیابی شود. این نتایج با نتایج حاصل از فانتوم نیز مقایسه شد.

دوز مثانه، راست روده و سر استخوان ران در روش IMRT به ترتیب 3/50، 6/58 و 4/16 و در 3D-CRT به ترتیب 6/59، 8/68 و  8/34 بود. دوز اندازه گیری شده توسط TLD در تمام ارگان ها در فانتوم بیش از دوز محاسبه شده توسط نرم افزار TPS در فانتوم به دست آمد.

روش IMRT نسبت به 3D-CRT به دلیل پوشش بهتر حجم هدف و کاهش دوز تجمعی ارگان های در معرض خطر (OAR) روش بهتری می باشد. دوز اندازه گیری شده توسط TLDها بیش از دوز محاسبه شده توسط سیستم طراحی درمان بود که این اختلاف می تواند ناشی از این باشد که سیستم طراحی درمان سهم پرتوهای پراکنده را در دز جذبی ارگان ها محاسبه نمی کند.