بررسی تطبیقی مدل مدیریت تفکیک از مبدا پسماند خشک با روش های مراجعه به درب مبادی تولید و به کارگیری دستگاه های خوددریافت پسماند خشک در مناطق غربی شهر تهران

مدیریت تفکیک از مبدا پسماند خشک با ارایه روش‌های اجرایی و ایجاد تسهیلات مناسب به منظور خدمت‌رسانی و جلب حداکثری مشارکت‌های مردمی در جهت حفظ محیط زیست و اهداف توسعه پایدار، حایز اهمیت است. هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی تطبیقی مدل مدیریت تفکیک از مبدا با روش‌های مراجعه به درب مبادی تولید و به‌کارگیری دستگاه خوددریافت پسماند خشک در مناطق غربی شهر تهران بود.

این پژوهش به لحاظ هدف از نوع کاربردی و از لحاظ ماهیت و روش توصیفی-پیمایشی بود که برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از روش آمیخته (کیفی-کمی) در سال 1399 در مناطق 5، 9، 21 و 22 شهرداری تهران انجام شد. به دلیل خصیصه فضایی مکان‌یابی و ویژگی عدم قطعیت ذاتی مسایل شهری، اساس کار این پژوهش تهیه لایه‌های اطلاعاتی بر مبنای عوامل و معیارهای موثر در توزیع فضایی مدل مدیریت تفکیک از مبدا در روش‌های مراجعه به درب مبادی تولید و استقرار دستگاه‌های خوددریافت پسماند خشک و تلفیق و همپوشانی آنها در محیط نرم‌افزاری ARC GIS 10.7 با استفاده از روش تحلیل سلسله‌مراتبی و استنتاج منطق فازی انجام شد.

بررسی نتایج تطبیقی مدل مدیریت بازیافت پسماند خشک مناطق غربی شهر تهران نشان داد که در روش‌های مراجعه به درب مبادی تولید و مکان‌گزینی دستگاه‌های خوددریافت پسماند خشک به ترتیب 5 و 9 معیار در مدل مدیریتی تاثیرگذار بوده و برای اجرای تفکیک پسماند خشک از مبدا با روش مراجعه به درب مبادی تولید و روش استقرار دستگاه خوددریافت به ترتیب 87% و 66% از سطح کل مناطق مورد مطالعه، بهره‌وری مطلوب داشتند.

با توجه به اهمیت و لزوم بهره‌وری تفکیک در مبدا پسماند، نتایج این پژوهش نشان می‌دهد که اجرای مدل مدیریت پسماند خشک به روش مراجعه به درب مبادی تولید نسبت به روش استقرار دستگاه خوددریافت پسماند خشک در سطح مناطق مورد مطالعه از کارآیی، اثر بخشی و گستردگی بیشتری برخوردار است.