پیش بینی اضطراب کرونا براساس راهبردهای تنظیم شناختی هیجان، سرسختی روانی و تاب آوری کرونا

هدف این پژوهش بررسی نقش پیش بینی کنندگی مهارت های تنظیم شناختی هیجان، سرسختی روانی و تاب آوری بر اضطراب کرونا بود. پژوهش حاضر با توجه به هدف کاربردی و با توجه به روش، یک مطالعه ی توصیفی- همبستگی به شیوه پیش بینی بود. جامعه ی آماری شامل تمامی دانشجویان دانشگاه پیام نور شیراز در سال تحصیلی 1400-1399 که تعداد آن ها حدودا 8064 نفر بود که نمونه ای به تعداد 367 نفر به روش طبقه ای از آنها انتخاب شد. ابزار جمع آوری اطلاعات شامل پرسشنامه های راهبردهای تنظیم شناختی هیجان، سرسختی روانشناختی، تاب آوری و اضطراب کرونا بود. تجزیه وتحلیل داده ها به وسیله آزمون های همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه انجام گرفت. نتایج حاصل نشان داد که راهبردهای مثبت تنظیم شناخی هیجان، مولفه های سرسختی روانی و تاب-آوری با اضطراب کرونا دارای همبستگی منفی در سطح 01/0 هستند. ولی بین راهبردهای منفی با اضطراب کرونا همبستگی مثبت وجود دارد. نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون نیز نشان داد که از طریق راهبردهای مثبت تنظیم شناخی هیجان، تعهد، کنترل، چالش جویی و تاب آوری می توان نمرات اضطراب کرونا را به صورت معکوس پیش بینی کرد. راهبردهای منفی تنظیم هیجان نیز نمرات اضطراب کرونا را به صورت مستقیم پیش بینی کردند. بنابراین برای کاهش اضطراب کرونا باید به مقوله های تنظیم شناختی هیجان، سرسختی روانی و تاب آوری توجه ویژه شود.