شناسایی و رتبه بندی عوامل موثر برتصادفات جاده ای استان بوشهر

در دهه اخیر مسیله تصادفات جاده ای در ایران از اهمیت خاصی برخوردار شده است به طوریکه بسیاری از سازمان ها کوشیده اند با ترسیم یک نظام جامع سرمایه های سه گانه سازمانی را متمرکز بر اهداف راهبردی تعین کرده مسیله تصادفات نه تنها در ایران بلکه در استان بوشهر به عنوان یکی از بزرگترین مشکلات سلامتی عمومی در حال بررسی بوده است. لذا با توجه به این مهم هدف تحقیق حاضر "شناسایی و رتبه بندی عوامل موثر بر تصادفات جاده ای استان بوشهر" با تمرکز بر نقش عوامل سه گانه موثر بر تصادفات جاده ای شامل عوامل انسانی، راه و وسیله نقلیه سهم هریک از عوامل بود. روش اجرای تحقیق از نوع توصیفی- پیمایشی بوده است. جامعه آماری تحقیق شامل کل داده های مربوط به تصادفات رخ داده در سال 1389 حاصل از فرم کام است . همچنین برای رتبه بندی هریک از عوامل موثر در تصادفات جاده ای از تکنیک فرایند تحلیل سلسله مراتبی (AHP) استفاده شد. یافته های تحقیق نشان داد که سهم عامل انسانی در تصادفات جاده ای استان بوشهر با 54% در رتبه نخست بوده است. در حالیکه نقش عامل راه با 45% و وسیله نقلیه با 1% در رتبه های بعد قرار می گیرند. همچنین زیر معیارهای "عجله و شتاب بی مورد" در عامل انسانی ، "نقص علایم عمودی" در عامل راه و بالاخره "سایر نقایص (مانند: نقص در کمربند ایمنی، نقص و یا فقدان آینه ها، نقص شیشه های خودرو، نقص علایم هشدار دهنده، نقایص فنی موتوری خودرو و...)" در عامل وسیله نقلیه دارای بیشترین سهم در ایجاد تصادفات جاده ای در محورهای ارتباطی استان بوشهر بوده اند. همچنین نوع دیگر طبقه بندی توصیفی داده های تصادفات جاده ای بر حسب عوامل محیطی مانند ماه تصادف، روز تصادف، وضعیت روشنایی، نحوه برخورد، موقعیت تصادف، کاربری محل تصادف انجام و مورد بررسی قرار گرفت. در پایان پیشنهادهای لازم جهت کاهش تصادفات جاده ای در استان بوشهر ارایه گردید.