شناسایی عوامل خطرساز پایداری ازدواج در فرهنگ ایرانی

 ازدواج از مهمترین و اساسی‌ترین روابط انسانی بوده و اولین واحد برای روابط خانوادگی و پرورش نسل بعدی می‌باشد از طرفی نادیده‌گرفتن عوامل خطرساز موجب کاهش رفاه زوجین و افزایش تعارضات زناشویی می‌شود. به همین دلیل مطالعه حاضر با هدف شناسایی عوامل خطرساز پایداری ازدواج بر روی 318 نفر از افراد متاهل شهر تهران صورت پذیرفت.

این مطالعه از نوع آمیخته (کیفی -کمی) بود و در بخش کیفی از رویکرد تحلیل محتوا و مرورمنابع وادبیات پژوهش های ده سال اخیر و در بخش کمی داده های جمع آوری شده با استفاده از روش توصیفی و همبستگی پیرسون و تحلیل عاملی تاییدی با استفاده از نرم افزار 24 AMOS تجزیه و تحلیل شدند. افراد گروه نمونه بادرنظرگرفتن معیار های ورودی و به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند.

نتایج تحقیق نشان می‌دهد که گویه‌های چک لیست خطرساز ازدواج که در بخش کیفی شناسایی شده بودند و از توان قابل قبول برای سنجش عوامل و مولفه های فرهنگی، اجتماعی و اقتصاد، خانواده مبداء، شخصیتی، کفایت عقلانی، مهات‌های مالی، جنسی/ زناشویی ،مهارتهای ارتباطی ومسایل فرزندآوری و تربیت فرزند برخوردارند.

شناخت بهتر عوامل خطرساز در ازدواج پایدار هم می‌تواند به شکل‌گیری یک رابطه پایدار و رضایت بخش کمک کند و هم از بروز آسیب های فردی و اجتماعی به ویژه معضل طلاق در جامعه پیشگیری نماید. لذا نتایج این مطالعه می‌تواند برای متخصصان و مشاوران حوزه ازدواج و خانواده مفید باشد.