مطالعه جامعه شناختی آزار جنسی زنان معلول در استان مازندران

سوء‎‍استفاده جنسی از افراد دارای معلولیت، مسیله‎‍ای شایع در جامعه معاصر است. بررسی آزار جنسی زنان معلول ازجمله موضوعاتی ا‎‍ست که توجه چندانی را به‎‍ خود اختصاص نداده ‎‍است. بنابراین پژوهش حاضر، به‎‍منظور بررسی عوامل اجتماعی موثر بر آزار جنسی زنان معلول استان مازندران صورت گرفته ‎‍است. چارچوب نظری پژوهش مبتنی ‎‍بر نظریه فعالیت‎‍های روزمره و نظریه سبک‎‍ زندگی است. روش پژوهش پیمایشی است. به‎‍منظور جمع‎‍آوری داده، از پرسشنامه و برای تعیین اعتبار شاخص‎‍ها از اعتبار سازه‎‍نظری استفاده شد. جمعیت پژوهش، زنان و دختران معلول استان مازندران است. با توجه به تفاوت‎‍های فرهنگی و موقعیت جغرافیایی، استان مازندران به چهار نقطه-ساری، بابل، بهشهر و نور- تقسیم و برای تعیین حجم نمونه، از روش نمونه‎‍گیری خوشه‎‍ای تصادفی ساده استفاده شده‎‍ است. درمجموع 9417 نفر از زنان معلول شهرهای مزبور، به‎‍عنوان جامعه آماری انتخاب شدند. تعداد 400 پرسشنامه در بین افراد توزیع و درنهایت، 343 پرسشنامه توصیف و تحلیل شد. نتایج حاصل از به کارگیری آماره‎‍های استنباطی حاکی از این ‎‍است که متغیر سبک‎‍ زندگی، دارای بیشترین ضریب همبستگی و بیشترین مقدار بتا (489/0) با متغیر وابسته آزار جنسی با اثرگذاری مثبت و مستقیم است. بنابراین فرضیه مربوط به اثرگذاری سبک‎‍زندگی بر آزار جنسی معلولان تایید شد. مطابق آزمون‎‍های استنباطی، دومین متغیر به لحاظ شدت اثرگذاری بر متغیر وابسته آزار جنسی، متغیر اهداف مناسب با بتای مشاهده‎‍شده 178/0 و اثرگذاری مثبت و مستقیم است؛ بنابراین، فرضیه مربوط به اثرگذاری اهداف مناسب بر آزار جنسی معلولان تایید شد؛ اما متغیر حضور محافظ توانمند بر آزار جنسی معلولان اثر معناداری ندارد و بنابراین، فرضیه مربوط به اثرگذاری حضور محافظ توانمند بر آزار جنسی معلولان تایید نشد.