تبیین نگرش زیست‏ محیطی زنان روستایی در حوزه جنگل‏ های زاگرس استان لرستان

این پژوهش با هدف کلی تبیین نگرش زیست ‏محیطی زنان روستایی در حوزه جنگل ‏های زاگرس انجام شد. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی زنان روستایی بالای 15سال حاشیه ‏‏نشین جنگل‏ های زاگرس در استان لرستان بودند که معیشت آن‏ ها به ‏طور مستقیم و غیرمستقیم وابسته به جنگل‏ های زاگرس بود (231000= N). حجم نمونه با استفاده از جدول کرجسی و مورگان 415 نفر تعیین شد. روش نمونه‏ گیری، خوشه‏ ای چندمرحله‏ ای با انتساب متناسب (بر اساس مساحت جنگل در هر شهرستان) بود. ابزار اصلی پژوهش پرسش نامه ‏ای بود که روایی آن توسط پانل متخصصان و پایایی آن توسط ضریب آلفای کرونباخ (698/0 تا 880/0) تایید و تجزیه وتحلیل داده ‏ها توسط نرم ‏افزار SPSS انجام شد. نتایج تحلیل همبستگی نشان داد که سطح تحصیلات، میزان وابستگی به جنگل، هنجارهای اجتماعی، احساس تعلق، مسیولیت ‏پذیری اجتماعی، مشارکت اجتماعی، محیط‏ زیست‏ گرایی اجتماعی، خودکارآمدی و دانش و اطلاعات محیط‏ زیستی با نگرش زنان روستایی نسبت به حفاظت از جنگل رابطه مثبت و معنی‏ داری دارد. علاوه بر این، نتایج رگرسیون نشان داد که چهار عامل خودکارآمدی، مسیولیت ‏پذیری اجتماعی، محیط ‏زیست ‏گرایی اجتماعی و میزان وابستگی به جنگل اثر مثبت و معنی ‏داری بر نگرش زنان روستایی دارند و این عامل ‏ها قادر هستند 3/60 درصد از واریانس متغیر وابسته تحقیق را تبیین نمایند. با توجه به اهمیت بالای متغیر خودکارآمدی در تبیین نگرش حفاظتی زنان روستایی نیاز است با آموزش صحیح روش ‏های حفاظت از جنگل در میان زنان روستایی، مهارت‏ های حرفه ‏ای آنان تقویت شود. همچنین می‏توان با تصویر کشیدن آثار تخریب جنگل در بلندمدت بر معیشت خانوارهای روستایی و محیط زیست به تقویت نگرش آنان در راستای انجام رفتارهای دوستدارانه در محیط زیست اثر گذاشت.