آینده پژوهی و پتانسیل سنجی خطر وقوع سیل در شهر تهران با استفاده از الگوریتم ماشین پشتیبان بردار SVM

آینده پژوهی شامل مجموعه تلاش هایی است که با جستجوی منابع، الگوها، و عوامل تغییر یا ثبات، به تجسم آینده های بالقوه و برنامه ریزی برای آن ها می پردازد. آینده پژوهی بازتاب دهنده چگونگی زایش واقعیت «فردا» از دل تغییر (یا ثبات) «امروز»، است. روند رو به افزایش سیل در سال های اخیر حاکی از آن است که اکثر مناطق کشور در معرض تهاجم سیلاب های مخرب قرار دارند و ابعاد خسارات و تلفات جانی و مالی سیل افزایش یافته است. هدف از انجام پژوهش حاضر آینده پژوهی و پتانسیل سنجی خطر وقوع سیل در شهر تهران با استفاده از الگوریتم ماشین پشتیبان بردار svm بوده است. روش تحقیق تحلیلی مکانی است. داده های مورد استفاده در غالب لایه های اطلاعاتی تهیه شد. معیارهای مورداستفاده ارتفاع از سطح دریا، درجه شیب، جهت شیب، کاربری اراضی، فاصله از جاده، فاصله از آبراهه، زمین شناسی بوده است. شاخص IGR برای 7 عامل موثر انتخاب شده برای وقوع سیل سطحی منطقه موردمطالعه جهت ارزیابی توانایی پیش بینی مدل به دست آمد. نتایج بیانگر آن بود وزن عوامل زمین شناسی، ارتفاع از سطح دریا، کاربری اراضی، شیب، جهت شیب، فاصله از جاده، فاصله از رودخانه به ترتیب 0.029، 0.026، 0.025، 0.019، 0.015، 0.009، 0.008 به دست آمد که بیشترین مقادیر به عامل زمین شناسی 0.029 و کمترین مقدار به عامل فاصله از رودخانه 0.008 اختصاص یافت. نقشه پهنه بندی نهایی نشان داد، کلاس حساسیت زیاد به سیل خیزی در محدوده 40.63% بیشترین و کلاس حساسیت خیلی کم 3.55% کمترین مساحت را به خود اختصاص داده است