کاربرد نظریه رفتار برنامه ریزی‎ شده بر ارتقای رفتارهای تغذیه ای پیشگیری از بیماری های قلبی عروقی در زنان جنوب شرق ایران

تغذیه ناسالم از عوامل خطر بیماریهای قلبی عروقی است. این مطالعه با هدف تعیین تاثیر مداخله آموزشی مبتنی بر نظریه رفتار برنامه‎ریزی شده در ارتقای رفتارهای تغذیه‎ای پیشگیری کننده از بیماری‎های قلبی عروقی انجام شد.

در این مطالعه نیمه تجربی، 199 زن با روش نمونه گیری چندمرحله ای به گروه های مداخله (100 نفر) و کنترل (99 نفر) تقسیم شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته شامل سیوالات جمعیت شناختی و اختصاصی جمع آوری گردید. روایی و پایایی پرسشنامه نیز تایید شد. داده‎ها با استفاده از آمار توصیفی (میانگین، انحراف معیار، فراوانی و درصد) و آمار تحلیلی (آزمون های کای دو، تی مستقل، تی زوجی و آنالیز کوواریانس) تجزیه‎ و تحلیل و برنامه آموزشی تدوین شد. برنامه اموزشی شامل آموزش چهره به چهره، ارسال پیام و کلیپ‎های آموزشی در گروه مداخله انجام و دو ماه بعد داده‎ها مجددا گردآوری و تجزیه و تحلیل شدند (0/05>P).

قبل از مداخله دو گروه از نظر متغیرهای جمعیت‎شناختی، نگرش،کنترل رفتاری درک‎شده، قصد رفتاری و رفتار تفاوت معنی‎داری نداشتند. بعد از مداخله میانگین نمره نگرش، هنجارهای ذهنی، کنترل رفتاری درک‎شده، رفتار، و قصد رفتاری گروه مداخله نسبت به گروه کنترل بصورت معنی داری از 5/9± 28/3 ، 8/77± 14/78، 3/39± 33/11، 5/86±28/60، 7/57± 34/10 به 6/24± 30/39، 12/13/± 17/53، 4/79± 35/68، 8/44± 34/14، و 13/8± 38/68 به ترتیب افزایش یافت (0/05>P).

مداخله آموزشی بر اساس نظریه رفتار برنامه‎ریزی شده باعث ارتقای رفتارهای تغذیه‏ای پیشگیری کننده از یماریهای قلبی و عروقی در زنان می شود .