رابطه مولفه های اعتیاد موبایلی با میزان سلامت روانی - اجتماعی و قانون گریزی جوانان

امروزه یکی از مسایل مهمی که نسل جوان با آن درگیر هستند، تلفن همراه، اینترنت و اعتیاد به آن است. با همه گیری ویروس کرونا به عنوان یک عامل مخرب این مشکل سیر فزونی داشته و باعث بروز اختلالاتی در ابعاد مختلف جامعه شده که نیازمند شناسایی صحیح است. از این رو پژوهش حاضر با هدف شناسایی کانونی رابطه مولفه های اعتیاد موبایلی با میزان سلامت روانی - اجتماعی و قانون گریزی جوانان انجام پذیرفت.

این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر ماهیت و روش، توصیفی از نوع همبستگی می باشد. جامعه هدف را دانشجویان دانشگاه آزاد تبریز تشکیل می دهند که براساس آمار اخذ شده حدود 27000 نفر می باشند که از بین آنها براساس جدول کرجسی مورگان تعداد 395 نفر از طریق فراخوان اینترنتی به صورت در دسترس و آنلاین با توجه به محدودیت تردد کرونا در پژوهش حاضر شرکت کردند. در ادامه برای جمع آوری داده های مورد نیاز از پرسشنامه های اعتیاد به تلفن همراه، پرسشنامه سلامت روانی- اجتماعی و پرسشنامه قانون گریزی بهره برداری شد و در جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون همبستگی کانونی و رگرسیون چندگانه در محیط نرم افزار spss23 استفاده شد.

نتایج نشان داد؛ بین مولفه های اعتیاد به تلفن همراه در (ناتوانی در کنترل تمایل، احساس اضطراب و کمبود و بهبود خلق و خو) با مولفه های سلامت روانی- اجتماعی (بهزیستی هیجانی، سلامت روانی و سلامت اجتماعی) در سطح (P≤0/01) رابطه منفی و معناداری وجود دارد. همچنین رابطه بین مولفه های ناتوانی در کنترل تمایل، احساس اضطراب و کمبود و بهبود خلق و خو در قانون گریزی مثبت بوده است. یعنی هرچه اعتیاد به تلفن همراه افزایش یابد، قانون گریزی دانشجویان هم افزایش می یابد و بالعکس.

بین بالابودن ابعاد اعتیاد به تلفن همراه با میزان سلامت روانی - اجتماعی و قانون گریزی جوانان رابطه معناداری وجود دارد. زیرا با افزایش هر یک از ابعاد متغیر نامبرده میزان سلامت روانی کاهش و قانون گریزی افزایش یافته و باعث ایجاد مشکلات متعدد در جامعه خواهد شد.