مطالعه رشد، تکوین و بقا لاروهای قورباغه مردابی بدریاگا (Pelophylax bedriagae) در حضور ماهی مهاجم گامبوزیا، نوسانات سطح آب و تغییرات تراکمی

دوزیستان به عنوان شاخصی از سلامت محیط زیست محسوب می شوند و جمعیت آن ها در سراسر جهان با نرخ قابل توجهی در حال کاهش است. ازجمله عوامل کاهش دوزیستان تغییرات آب و هوا، آلاینده های شیمیایی، افزایش اشعه ماورابنفش، تغییرات زیستگاه، گونه های مهاجم و عوامل بیماری زا می باشد. هدف از این مطالعه بررسی اثرات مستقل و تعاملی عوامل تراکم، نوسانات سطح آب و شکارگر مهاجم (Gambusia holbrooki) بر نرخ رشد، دگردیسی و بقا قورباغه مردابی بدریاگا (Pelophylax bedriagae) است. در این پژوهش، تخم ها از چشمه برناج در استان کرمانشاه جمع آوری شد و یک آزمایش 2×3× 2 عاملی شامل: دو سطح از تراکم (تراکم کم (5 :n) و تراکم زیاد (25 :n)، سه سطح از سطح آب (سطح آب کم (cc400)، سطح آب زیاد (cc1400) و سطح آب کاهشی (هر هفته کسرcc100)  و دو سطح از شکارگر (حضور غیرمستقیم و یا عدم حضور شکارگر) در 36 ظرف به مدت 201 روز طراحی گردید. براساس تحلیل های آماری، عامل تراکم به صورت مستقل اثر معناداری بر طول پوزه تا مخرج، بقا، سن و درصد دگردیسی داشت. حضور شکارگر بر تمامی متغیرهای مورد بررسی تاثیر معناداری نشان داد. تاثیر سطح آب برای همه متغیرها بی معنا ثبت شد. اثر تعاملی این سه عامل بر طول پوزه تا مخرج، اندازه دگردیسی، سن دگردیسی، درصد دگردیسی و درصد بقا بی معنا ثبت شد. نتایج حاصل از این مطالعه نشان می دهد، احتمالا قورباغه مردابی بدریاگا بعنوان یک گونه مقاوم می تواند در برابر تغییرات محیطی سازش پیدا کند.