تاثیر اجرای مراقبت های توانبخشی از راه دور بر خستگی مددجویان مبتلا به بیماری مالتیپل اسکلروز

خستگی یکی از رایج ترین علایم بیماری در افراد مبتلا به مالتیپل اسکلروز است. خستگی موجب کاهش عملکردهای مختلف حرکتی، حسی و روانی مبتلایان و منشا بروز مشکلاتی در انجام فعالیت های روزمره زندگی آنان می باشد. پرستاران توانبخشی با توجه به اپیدمی کرونا باید برنامه های منسجم و متناسب با امکانات موجود برای این مددجویان اتخاذ نمایند. لذا هدف از انجام این مطالعه، تاثیر اجرای مراقبت های توانبخشی از راه دور بر خستگی مددجویان مبتلا به بیماری مالتیپل اسکلروز می باشد.

پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه تجربی دو گروهی است. شرکت کنندگان شامل 36 بیمار مراجعه کننده به انجمن ام اس ایران بود که در سال 1400 به روش در دسترس براساس معیارهای ورود انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات شامل فرم اطلاعات جمعیت شناختی و پرسشنامه استاندارد سنجش شدت خستگی بوده که توسط دو گروه مداخله و کنترل تکمیل شد. گروه مداخله علاوه بر مراقبت های روتین، مراقبت های توانبخشی از راه دور را نیز دریافت کرد. آنالیز داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 26 صورت پذیرفت.

نتایج این مطالعه نشان داد در گروه مداخله، میانگین نمرات خستگی از 4/383 در قبل از مداخله به 4/765 در بعد از مداخله تغییر یافته است و تفاوت معنادارآماری نداشته است (0/045=p). همچنین در گروه کنترل، میانگین نمرات خستگی از 4/963 در قبل از مداخله به 4/475 در بعد از مداخله تغییر یافته است.

یافته های این پژوهش نشان داد مراقبت های توانبخشی از راه دور و آموزش های موثر به بیماران مالتیپل اسکلروز درجهت کاهش خستگی آنان موثر نمی باشد. لذا برای کاهش این مشکل رایج، پرستاران توانبخشی بایستی برنامه های منسجم و متناسب با امکانات موجود و به شکل موثرتری برای این مددجویان اتخاذ نمایند.