تحلیل اثرگذاری سرزندگی فضاهای عمومی روستایی بر افزایش کیفیت ذهنی زندگی روستاییان (مطالعه موردی: شهرستان بینالود)

هدف شناسایی رابطه بین سرزندگی روستاییان و وجود فضاهای عمومی روستایی؛ بررسی وجود ضرورت شکل گیری و توجه به فضاهای عمومی در روستاها و شناسایی رابطه و اثر بین وجود فضاهای عمومی روستایی و کیفیت ذهنی زندگی روستاییان است. روش پژوهش توصیفی- تحلیلی و از نوع کاربردی است. به منظور گردآوری اطلاعات از مطالعات کتابخانه ای و پیمایشی استفاده شده است. جامعه ی آماری پژوهش شامل 9روستای شهرستان بینالود می باشد. جهت برآورد حجم نمونه در سطح خانوارهای روستایی از روش نمونه گیری کوکران با سطح خطای 7% بنابر سهم جمعیت روستاها 190 نفر به دست آمد. اطلاعات جمع آوری شده از طریق نرم افزارهای SPSS و GIS مورد تجزیه وتحلیل آماری قرارگرفته است و در اثبات و رد فرضیات از آزمون تی تک نمونه ای، آزمون رگرسیون و همبستگی پیرسون استفاده شده است. یافته های پژوهش نشان داد که رابطه معنادار و مثبت، بین نقش عوامل فضاهای عمومی در ارتقای کیفیت سرزندگی روستاییان در بین روستاهای نمونه مطابقت دارد. هرچند که ازنظر روستاییان سطح سرزندگی فضاهای عمومی روستایی در کل با میانگین 49/2 و کیفیت زندگی با میانگین 45/2، در روستاهای نمونه پایین است و در روستاهای ابرده علیا، ویرانی و جاغرق، سرزندگی فضاهای عمومی و روستاهای جاغرق، زشک و ده نو، کیفیت ذهنی زندگی بیشترین سطح را دارد. بررسی تاثیر شاخص های سرزندگی در فضاهای عمومی روستایی نشان داد که 39 درصد از تغییرات کیفیت ذهنی زندگی در روستاهای نمونه وابسته به شاخص-های سرزندگی در فضاهای عمومی روستا است. همچنین بیشترین تاثیر را شاخص سرزندگی اجتماعی (با ضریب تاثیر 0.292) دارد.