بررسی میزان اثرگذاری آموزش مجازی در دروس عملی و نظری رشته معماری

 آموزش الکترونیک جدید ترین شکل آموزش از راه دور است و به رویکردی در برنامه ریزی درسی گفته می شود که در آن علاوه بر استفاده از روش های فراگیر محور، از ابزارهای رایانه ای و اینترنت استفاده می شود. امروزه توجه روزافزونی به رویکرد آموزش مجازی در یادگیری و یاددهی به منظور پاسخگویی به تغییرات و چالش های پیش روی آموزش عالی وجود دارد. رویکردی که به طور خاص متناسب با آموزش جدید می باشد و سبب بهبود آموزش در فضای آموزش عالی می شود. مولفه های متعددی در یادگیری و یاددهی در شیوه آموزش مجازی موثر می باشند و همچنین تاثیر آموزش و یادگیری مجازی در دروس با ماهیت مختلف متفاوت هست. این موضوعات پژوهشگران را بر آن داشت تا در مورد ماهیت آموزش مجازی در دروس مختلف تحقیق به عمل آورند. این پژوهش در پی شناخت اثرگذاری آموزش مجازی در رشته معماری است. آموزش معماری در سطوح مختلف وجهی از آموزش عالی است که به دلیل نقش و جایگاه حرفه ای این رشته در کشور از روش و فرآیند ویژه ای برخوردار است. ماهیت این رشته به دلیل برگرفته بودن از دروس عملی و نظری از سایر رشته ها متفاوت است. بنابراین هدف از انجام این پژوهش، تبیین جایگاه آموزش مجازی در رشته معماری و به طور خاص در دروس عملی و نظری این رشته است که برگرفته از ماهیت عملی و نظری است. همین موضوع ضرورت شناخت تاثیر آموزش مجازی در این رشته را آشکار می کند.

این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از نظر ماهیت توصیفی و از نوع پیمایشی است. ابزار جمع آوری اطلاعات در این پژوهش از نوع کمی و کیفی است. جامعه آماری این پژوهش 78 نفر از دانشجویان رشته معماری دانشگاه تربت حیدریه و ابزار گردآوری اطلاعات در این پژوهش شامل موارد کیفی و کمی است.  به این صورت که مولفه های موثر در آموزش مجازی از مقالات معتبر در این زمینه استخراج شده اند. همچنین برای سنجش تاثیر آموزش مجازی در دروس عملی و نظری معماری از نرم افزار Statistica و پرسش نامه استفاده شده است. پرسش نامه به کار رفته در پژوهش به صورت پنج گزینه ای طیف لیکرت طراحی شده و از ضریب آلفای کرونباخ جهت بررسی اعتبار و پایایی پرسش نامه استفاده شده است. جهت تحلیل اطلاعات در این پژوهش اطلاعات جمع آوری شده وارد نرم افزار SPSS شده و پس از آن تجزیه و تحلیل اطلاعات در دو سطح توصیفی و استنباطی صورت می گیرد.

یافته های این پژوهش نشان می دهد که شش شاخص تعامل پذیری، تفسیر، حمایت همتا، فهمیدن تمام جوانب موضوع، ارتباط و پشتیبانی مدرس در آموزش مجازی در رشته معماری و دروس عملی و نظری آن موثرند.

پژوهش حاضر با تمرکز بر تاثیر آموزش مجازی در دروس عملی و نظری معماری در دانشگاه انجام شده است که نتایج به دست آمده در این پژوهش می تواند برای محیط های یادگیری و همچنین دیگر دروس به طور عام سودمند باشد. این پژوهش بیان می کند که آموزش مجازی تاثیرات فراوانی در یادگیری معماری و تعامل بیشتر در این رشته و در دروس عملی و نظری دارد؛ ولی میزان اثرگذاری مولفه های مرتبط با آموزش مجازی در هر دو درس عملی و نظری با یکدیگر متفاوت بوده، همچنین در دروس نظری اثرگذاری آموزش مجازی به مراتب بیشتر از دروس عملی است.