مهارت های اجتماعی فرزندان بر اساس سرمایه اجتماعی خانواده با توجه به نقش واسطه ای منش های اخلاقی والدین

هدف پژوهش حاضر پیش بینی مهارت های اجتماعی فرزندان بر اساس سرمایه اجتماعی خانواده با ‏توجه به نقش واسطه ای منش های اخلاقی والدین بود. جامعه پژوهش شامل کلیه والدین دانش آموزان مقطع ‏ابتدایی شهر یزد بود که در سال تحصیلی 1398-1399 مشغول ‏به تحصیل بودند. حجم نمونه تعداد 400 نفر از والدین بودند که به روش نمونه گیری تصادفی ‏خوشه ای (چندمرحله ای) انتخاب شدند و از این تعداد 382 نفر پرسشنامه ها را تکمیل نمودند. برای سنجش متغیرهای ‏مورد مطالعه از پرسشنامه های مهارت های اجتماعی گرشام و الیوت‎ (1990) (SSRS)‎، سرمایه اجتماعی خانواده اکبری (1393)‎‏‎ (FSCQ) و پرسشنامه منش های اخلاقی خرمایی و قایمی (1397) (‏MCQ‏)‏استفاده شد. جهت انجام ‏معادلات ساختاری از‎ PLS-SEM ‎استفاده شد. یافته ها نشان داد که مسیر ‏مستقیم سرمایه اجتماعی به منش های اخلاقی معنی دار است ‏(001/0> ‏p‏، 23/0=‏‎β‏‎‏).‏ مسیر مستقیم ‏سرمایه اجتماعی به مهارت های اجتماعی معنی دار ‏است ‏(002/0= ‏p، 26/0=‏‎β‏‏‎‏).‏ مسیر مستقیم منش های ‏اخلاقی به مهارت های اجتماعی معنی دار ‏است ‏(001/0>‏p‏، 25/0=‏‎β‏‏‎‏).‏ مسیر ‏غیرمستقیم سرمایه اجتماعی به مهارت های اجتماعی با توجه به نقش واسطه ای منش های ‏اخلاقی نیز ‏معنی دار است ‏(045/0= ‏p‏، 057/0=‏‎β‏‏‎‏).‏ شاخص های برازش مدل نیز نشان داد که مدل مذکور برازش مناسبی دارد. می توان نتیجه گرفت که سرمایه ‏اجتماعی خانواده هم به صورت مستقیم و هم به واسطه منش های اخلاقی والدین ‏می تواند مهارت اجتماعی فرزندان را پیش بینی کند.