نقش ورزش در توسعه رفتارهای اخلاقی و فرهنگی

یکی از ابعاد و زوایای ورزش، اخلاق است که توجه به آن امری ضروری به نظر می رسد و باشگاه ها به عنوان یک نهاد ورزشی می توانند به سمت نهادینه کردن اخلاق در رفتارهای اخلاقی و فرهنگی در ورزشکاران گام بزرگی بردارند. از این رو، هدف این پژوهش بررسی نقش ورزش در توسعه رفتارهای اخلاقی و فرهنگی بود. روش از نظر هدف کاربردی، از نظر ماهیت توصیفی- همبستگی است. جامعه آماری پژوهش کلیه ورزشکاران رشته پاورلیفتینگ در رده های سنی مختلف در استان گیلان بودند که نمونه آماری (384 نفر) به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند. برای سنجش متغیرهای اخلاقی و فرهنگی از پرسشنامه معتبر ITCSQکه توسط دیودسون و همکاران (2006) استفاده شد. همچنین پایایی آن با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ (88/0) و پایایی ترکیبی محاسبه شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها و برازش مدل از مدل سازی معادلات ساختاری و با نرم افزار PLS3 و SPSS24 استفاده شده است. نتایج نشان داد که ورزش بر روحیه ورزشکاران (817/0)، مسیولیت شخصی (793/0)، مراقبت و ارتباط (783/0)، مسیولیت اجتماعی (768/0) اثر مستقیم، مثبت و معنی داری دارد؛ اثر آن بر متغیر ثبات قدم (03/0-) معنی دار نبود. بنابراین بر پایه این مدل، می توان به ارزیابی ابعاد رفتارهای اخلاقی و فرهنگی در میان جوانان ورزشکار پرداخت و همچنین اطلاعات علمی در زمینه اقدامات ضد اخلاقی را که باید باشگا ه های فرهنگی و ورزشی برای جلوگیری از ایجاد آن در میان ورزشکاران از نظر توسعه مدیریتی انجام دهد، فراهم سازد.