بررسی ارتباط بین فرا واقع گرایی در رمان «فرانکشتاین در بغداد» و حوادث هولناک عراق

فراواقع گرایی، ادبیاتی است که واقعیت را در اعماق امور غیر واقعی جستجو می کند. این واژه یکی از اصطلاحات انتقادی جدید است و به فراتر رفتن از مرز واقعیت  ومنطق به دنیای غیر واقعی و غیر منطقی اشاره دارد. فراواقع گرایی اصطلاحی گسترده است که به توصیف کتاب ها و بناهای تاریخی که حوادث غیرممکن و عجیب را ممکن و باورپذیر می کند؛ می پردازد. از جمله ویژگی های فراواقع گرایی در رمان می توان به منطق خاص روایت، منشا خودآگاهی، اصل جنبه زبانی، منشا نفوذ، روش های تخیل، سبک آزاد، و وحدت موضوعی و انسجام و ناگهانی بودن و پایان باز، و تکه تکه شدن ساختارها (ساختارشکنی)، بازی زبانی، ایجاد شرایط بازی و... اشاره کرد. احمد سعداوی رمان نویس و شاعر و نویسنده و فیملنامه نویس عراقی است، که رمان "فرانکنشتاین در بغداد" رکه برنده جایزه بوکر عرب در سال 2019 شد را نوشته است. در این رمان دیده میشود که نویسنده به دلیل اهمیت وحشت های خشونت آمیز (قتل عام های عراقیها) و ترس از مات و مبهوت شدن خواننده در ارتباط با فراواقع عگرایی و نرسیدن مخاطب به هدف و مراد نویسنده به تکنیک های ناخودآگاه  مانند  گفتگو با خود، نجوا و رویا و خیال متوسل شده است به گونه ای که احیانا به حدی رسیده است که تشخیص آن سخت و تا حدی ناممکن شده است. ومی بینیم که حقیقت واقع نویسنده را وادار می کند تا خواننده را در اتفاقات عجیب و فضاهای عجیب و غریب غرق نماید سپس با آگاهی کامل و از طریق روایت درونیات و وسوسه هایش را بیان می کند، بنابراین او داستان را با طرحی کاملا بررسی شده از قبل روایت می کند و از تکنیک های مدرن و فراواقع گرایی استفاده می کند و به خلق شخصیت غیر واقعی یا همان فرانکشتاین بسنده می نماید.