تاثیر آرام سازی پیشرونده عضلانی بر کیفیت زندگی و شدت درد در بیماران مبتلابه کووید-19 در سال 1400

بیماران مبتلا به کووید-19 بعد از دوره حاد بیماری برخی علایم مانند احساس خستگی و درد عضلانی باقی می مانند. این مساله باعث کاهش افت÷11110 کیفیت زندگی این بیماران می گردد. هدف این مطالعه بررسی تاثیر آرام سازی پیشرونده عضلانی بر روی شدت درد و کیفیت زندگی بعد از ترخیص از بیمارستان است.

  پژوهش حاضری مطالعه نیمه تجربی بودکه در سال 1400 بر روی 96 نفر از بیماران مبتلا به کووید-19 دارای شکایات درد شهرستان خوی انجام گرفت نمونه به طور تصادفی به دو گروه کنترل و آزمایشی جایگذاری شدند. مداخله به صورت آموزش تمرینات آرامسازی عضلانی بود. داده ها با استفاده از پرسشنامه های  شدت درد و کیفیت زندگی جمع آوری شدند.از آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیره  برای تجزیه وتحلیل داده ها در نرم افزار 26SPSS- استفاده شده است.

  نتایج نشان می دهد که نمرات شدت درد، تداخل درفعالیت های روزمره درهر دو گروه روند کاهشی  و بهبود کیفیت زندگی در هر دو گروه روند افزایشی داشته است. اندازه اثر به دست آمده برای آرام سازی پیشرونده عضلانی درکاهش شدت درد تجربه شده 65/0 ،کاهش تداخل  درد در فعالیت های روزمره 71/0و برای بهبود کیفیت زندگی 78/0به دست آمده بود که نشان دهنده اندازه اثر متوسط آرام سازی عضلانی برای هر سه مولفه است.

یافته های این پژوهش نشان داد که تمرینات آرامس ازی عضلانی موجب کاهش شدت درد و بهبود کیفیت زندگی در بیماران مبتلا به کووید-19می شود. پیشنهاد می شود از این تمرینات به عنوان روش مکملی برای کاهش شدت درد و بهبود کیفیت زندگی بیماران استفاده شود.