مقایسه سبک زندگی ارتقادهنده سلامت و سواد سلامت زنان و مردان: یک مطالعه تحلیلی- مقایسه ای در جمعیت میانسال تهرانی

میانسالی دوره انتقال از جوانی به سالخوردگی است که با تغییرات بیولوژیکی در وضعیت سلامت همراه است. این دوره افراد را ملزم به انتخاب روش زندگی جهت حفظ و ارتقا سلامت در طول عمرشان می کند. هدف از این مطالعه مقایسه سبک زندگی ارتقادهنده سلامت و سواد سلامت در میان مردان و زنان میانسال است.

این مطالعه تحلیلی-مقایسه‎ای، با مشارکت 400 زن و مرد میانسال مراجعه کننده به 6 مرکز جامع سلامت شهر تهران به روش نمونه گیری در دسترس انجام شد. ابزارهای مطالعه شامل: پرسشنامه سنجش سواد سلامت بالغین(HELIA) و نسخه دوم پروفایل سبک زندگی ارتقا دهنده سلامت (HPLP-II) بود. داده ها به روش کمی توسط نرم افزارSPSS  نسخه 20 آنالیز گردید. سطح معناداری کمتر از  05/0 تعریف شد.

در مجموع تنها 5/66% شرکت کنندگان سواد سلامت کافی و بالاتر داشتند. زنان نمرات بالاتری در هر دو حوزه سواد سلامت و سبک زندگی ارتقا دهنده سلامت نسبت به مردان داشتند. نتایج آزمون رگرسیون لجستیک نشان داد درآمد خانوار (03/7:B، 028/0:P)، پایبندی به اصول دینی (60/17:B، 002/0:P) و برخورداری از بیمه سلامت پایه (99/11:B،004/0:P) مهمترین عوامل مرتبط با سبک زندگی ارتقادهنده سلامت هستند. در حالی که برخورداری از تحصیلات بالا (25/21:B، 001/0:P)  قوی ترین عامل موثر بر سطح سواد سلامت، در میانسالان شناخته شد.  

با وجود سطح بالای سواد سلامت در زنان میانسال در مقایسه با مردان، سبک زندگی ارتقادهنده سلامت در بین دو گروه تفاوت قابل ملاحظه ای نداشت. صرف نظر از جنسیت، میانسالان برخوردار از بیمه درمانی و وضعیت اقتصادی مطلوب تر و با پایبندی بیشتر به اصول دینی، از سبک زندگی سالمتری برخوردار بودند.