ردپای تجدد سیاسی در داستان امیرارسلان

داستان امیرارسلان یکی از مهم ترین داستان های عامیانه دوران قاجار است. این داستان که به طور مستقیم برای ناصرالدین شاه نگاشته و روایت شده است می تواند نمونه مناسبی برای تحلیل گفتمان عصر قاجار باشد. در دوره قاجار، علی‏رغم رسوب‏یافتگی گفتمان سنت در جامعه ایرانی به تدریج با نفوذ پیش‏فرض‏های تجدد، گفتمان تجدد شروع به معنابخشی به پدیده‏ها کرد. در این پژوهش داستان امیرارسلان را از منظر نفوذ گفتمان تجدد و همچنین کشاکش گفتمانی سنت و تجدد بررسی کرده ایم. اساس پژوهش را در بررسی یکی از گزاره‏های تکرارشونده گفتمان تجدد در حوزه سیاسی، «مشورت تعیین‏کننده است»، قرار داده‏ایم. با استفاده از روش تحلیل گفتمان به بررسی قسمت‏هایی از متن که براساس این گزاره شکل گرفته‏اند پرداخته ‏ایم. همچنین در خلال بررسی گفتمان تجدد در متن به مواردی که گفتمان سنت معنابخش بوده است نیز اشاره کرده ‏ایم.