تاثیر برنامه آموزش خودمراقبتی بر عزت نفس بیماران مبتلا به سرطان

امروزه ابتلا به سرطان به عنوان یکی از بیماری‌های مزمن، موجب ایجاد تغییرات زیادی در وضعیت جسمی، عملکردی و روانی اجتماعی بیماران و خانواده آن‌ها می‌شود. عزت‌نفس به عنوان یکی از مهم‌ترین مفاهیم روان‌شناختی در این بیماران باید مورد توجه قرار بگیرد. مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر برنامه آموزش خودمراقبتی بر عزت‌نفس بیماران مبتلا به سرطان مراجعه‌کننده به بیمارستان توحید سنندج در سال 1399 انجام شد.

مطالعه حاضر از نوع مداخله‌ای قبل و بعد بود که بر روی 162 نفر از بیماران مبتلا به سرطان مراجعه‌کننده به بخش انکولوژی بیمارستان توحید سنندج و در دو گروه مداخله (80 نفر) و کنترل(82 نفر) انجام شد. به منظور جمع‌آوری داده‌ها از چک لیست مشخصات دموگرافیک و پرسشنامه استاندارد عزت‌نفس روزنبرگ استفاده شد. مداخله در گروه مداخله به صورت گروه‌های 10-5 نفره به مدت 45 دقیقه و در 4 جلسه طی یک هفته ارایه شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS-16 انجام شد. برای مقایسه متغیرهای بین دو گروه از آزمون کای دو و تی تست (T-test) و برای مقایسه مقادیر متغیرها درون گروه در قبل و بعد از مداخله از آزمون تی تست زوجی(Paired T-test) و آنالیز کوواریانس (ANCOVA) استفاده شد.

میانگین و انحراف معیار سن در دو گروه مداخله و کنترل به ترتیب 12/55± 44/27و 11/17± 40/07سال بود. دو گروه از نظر مشخصات دموگرافیک بجز سابقه ابتلا به سرطان در سایر افراد خانواده تفاوت آماری معنی‌داری نداشتند (P>0/05). نتایج نشان داد که میانگین نمره عزت‌نفس در دو گروه مداخله و کنترل قبل و بعد از مداخله تفاوت معنی‌داری را نشان نداد (P=0/230).

با توجه به این که آموزش خودمراقبتی بر عزت‌نفس تاثیر نداشت لذا پیشنهاد می‌شود که در زمان طولانی‌تری عزت‌نفس ارزیابی شود.