تحلیل مضمون خوانش حجاب و عفاف در منظومه فکری حضرت آیت الله خامنه ای

پوشش و حجاب، به مانند پدیده ای اجتماعی، در چند دهه ی اخیر ایران، مناقشات و دگرگونی های گوناگونی را از سر گذرانده است. در دوران مدرن با افزایش ابزارهای جدید ارتباطی، دگرگونی ارزشی و هنجاری گسترده ای به تبع آن، در این گستره نمود یافت؛ به گونه ای که خوانش های جدیدی در برابر خوانش اسلامی بروز پیدا کرد؛ ازاین رو، تبیین خوانش اسلامی و نمایاندن الگوی زن تراز در پوشش و حجاب، باوجود چندگونگی در قرایت های گوناگون، بایستگی دارد. در این پژوهش با روش کیفی تحلیل مضمون، شبکه مضامین حجاب و عفاف در منظومه ی فکری آیت الله خامنه ای، واکاوی شد. در این واکاوی، سه مضمون فراگیر «شخصیت ساز مبتنی بر عفت»، «سرمایه نمادین سیاسی دینی» و «انقلابی گری پوشش دینی»، خوانش «سمبولیکی (نمادی- انقلابی)» را نشان می دهد. برابر این خوانش، حجاب از یک سو همچون مقوله ی دینی و نماد فرهنگی- اجتماعی، آشکارترین نشانه ی هویتی زن مسلمان در عرصه ی ملی و بین المللی است و از سویی دیگر، همچون یک رسانه ی ارتباطی، نقشی نمادین در عرصه ی کنش بین الاذهانی ایفا می کند. همچنین در این خوانش، در کنار تاکید بر حفظ عفت و حجاب زنان در عرصه های اجتماعی، معناداری پوشش و سویه های سمبولیکی آن چون سمبل مقاومت و مبارزه سیاسی اجتماعی زنان ایرانی مورد بازنمایی قرار گرفت