مبانی و بنیان های جرم انگاری در پیوستگی با گسترش خشونت در سینما

بسیاری از فیلم های سینمایی، مروج برخی رفتارهای ناسازگار با هنجارهای جامعه از جمله خشونت بوده و با عدم نظارت شایسته در این عرصه، تولید و پخش این گونه فیلم ها، در حال افزایش است. برای بهبود این وضعیت بایسته است، فیلم های سینمایی به جای آماج قرار دادن احساسات بیننده، در راستای ارتقای سطح آگاهی مخاطب که رسالت بنیادین سینماست، تهیه و تولید شوند. فیلم ها و برنامه ها با توجه به معیارهای ناهمگون، به اقسام گوناگونی تقسیم می شوند که مبانی و ریشه ی جرم انگاری از یک معیار به معیار دیگر می تواند ناهمسان باشد. انگیزه ی نگارش این پژوهش، بررسی مبانی و اصول جرم انگاری ترویج خشونت در سینماست. بدین منظور به روش توصیفی تحلیلی، مبانی و اصول جرم انگاری پخش این گونه فیلم ها بررسی گردیده است. یافته ها حاکی از آن است که با توجه به مبانی و اصول جرم انگاری ترویج خشونت دو راهکار، بایسته است. راهکار اول، بازنگری در چارچوب ها و سیاست های وابسته با درونمایه ی فیلم های سینمایی است تا مرحله ی تولید درونمایه با دقت در جنبه های پیشگیرانه از جرم، ضابطه مند شود، وگرنه حقوق کیفری همچون راهکار دوم، با توجه به مبانی فقهی و بنیادین حقوقی همچون آیات، روایات، قاعده لاضرر، اصل پدرسالاری قانونی، اصل اخلاق گرایی حقوقی و اصل مصلحت عمومی، پخش برنامه های ترویج دهنده خشونت را ممنوع اعلام می نماید. با توجه به این مبانی و ریشه ها، باید قایل به تفصیل شد مبنی بر اینکه نمایش خشونت در سینما تا اندازه ی متعادل و معقول بدون اشکال بوده؛ اما به تصویر کشیدن پیوسته و گوناگون خشونت در ابعاد گسترده، تبعات جبران ناپذیری دارد