بررسی ارتباط بین سن یائسگی و بروز بیماری مزمن کلیه در زنان پس از یائسگی، یک مطالعه طولی مبتنی بر جمعیت

بیماری مزمن کلیه، یکی از ناتوان کننده ترین بیماری های غیرواگیر می باشد. از آنجا که بروز بیماری های غیرواگیر بعد از یایسگی افزایش می یابد، هدف از این مطالعه بررسی ارتباط بین سن یایسگی با بروز بیماری مزمن کلیه در میان زنان یایسه بود.

این مطالعه به روش طولی انجام شده و نمونه ها از میان 3697 زن یایسه مشارکت کننده، از شروع  مطالعه قند و لیپید تهران، انتخاب شدند. از میان این زنان، افرادی که سن یایسگی و اطلاعات مربوط به بیماری مزمن کلیه آنان ثبت نشده بود و مبتلا به بیماری مزمن کلیه قبل از شروع مطالعه بودند، از مطالعه خارج شدند. در نهایت 2080 نفر از زنان یایسه در مطالعه باقی ماندند. جهت انجام آنالیزها از مدل رگرسیون کاکس استفاده شد.

تا پایان مطالعه 1351 نفر مبتلا به بیماری مزمن کلیه شدند. میانگین کلی سن یایسگی 5/0±49/9 سال بود. میانگین سن یایسگی در میان مبتلایان 5/0 ±50/0 سال و در غیرمبتلایان میانگین سن یایسگی 5/0±49/7 بود. نتایج، پس از تعدیل متغیرهای مخدوش گر نشان داد که یک سال افزایش در سن یایسگی، بروز بیماری مزمن کلیه پس از یایسگی را 10 درصد افزایش می دهد. نسبت خطر 1/10 (95% فاصله اطمینان =(1/07،1/13) برآورد گردید.

سن یایسگی با بروز بیماری مزمن کلیه ارتباط مستقیم دارد. با توجه به اهمیت این بیماری در کاهش کیفیت زندگی و افزایش مرگ و میر در مبتلایان، توجه خاص به زنانی که سن یایسگی بالاتری دارند، در انجام غربالگری های مربوط به این بیماری باید مبذول شود.