اثر تجویز طولانی مدت دوزهای مختلف نیترات بر عملکرد کلیه در موش های صحرایی ماده

تجویز نیترات، به عنوان دهنده ی اکسید نیتریک (NO)، منجر به بهبود عملکرد کلیه در جنس نر می گردد. هدف این مطالعه تعیین اثر تجویز طولانی مدت دوزهای مختلف نیترات سدیم بر عملکرد کلیه موش های صحرایی ماده با اندازه گیری سطح سرمی اوره و کرآتینین و میزان فیلتراسیون گلومرولی تخمین زده شده (eGFR) می باشد.

موش های صحرایی ماده دو ماهه به 6 گروه تقسیم شدند (10=n): گروه شاهد، آب آشامیدنی دریافت کرد و 5 گروه درمان، آب آشامیدنی حاوی نیترات سدیم با دوزهای 50، 100، 150، 250، 500 میلی گرم در لیتر را به مدت 6 ماه دریافت کردند. در پایان مطالعه، وزن بدن، اوره و کرآتینین سرمی اندازه گیری شد و eGFR محاسبه گردید.

تجویز نیترات با دوز 100 میلی گرم در لیتر موجب کاهش 16/9 درصدی (0/037=P) و با دوزهای 250 و 500 میلی گرم در لیتر موجب افزایش 15 (0/064=P) و 24/7 (0/003=P) درصدی سطح سرمی اوره گردید. به علاوه تجویز نیترات فقط در دوز 100 میلی گرم در لیتر با کاهش کرآتینین سرم به میزان 16/3 درصد (0/002=P)  همراه بود. در دوز 100 میلی گرم در لیتر؛ افزایش 11/5 درصدی (0/046=P) و در دوز 250 و 500 میلی گرم در لیتر؛ کاهش 13/8 (0/018=P) و 16/9 (0/004=P) درصدی eGFR مشاهده شد. تجویز نیترات با دوزهای 50 و 150 میلی گرم در لیتر اثری بر eGFR نداشت.

تجویز طولانی مدت نیترات بر عملکرد کلیه موش های صحرایی ماده اثرات چندگانه نشان می دهد، به طوری که در دوزهای کم اثری نداشت و در دوز متوسط اثر بهبوددهنده و در دوز بالا اثر مخرب بر عملکرد کلیه نشان داد.