طراحی مدل پیش بینی و تعیین ظرفیت نوآوری منابع سازمان با استفاده از سیستم استنتاج فازی عصبی- تطبیقی (ANFIS)

در دنیای رقابتی امروز که نوآوری شرط بقای هر سازمان است، آگاهی از میزان ظرفیت نوآوری منابع سازمان که با سیاست گذاری سازمان، انتقال فناوری، حیات و رقابت سازمان ارتباط دارد، حایز اهمیت است. طراحی مدلی برای تعیین و پیش بینی سطح نوآوری منابع سازمان هدف اصلی این پژوهش است. پس از بررسی منابع موجود و مصاحبه با صاحبنظران، با استفاده از تحلیل عاملی تاییدی تعداد 12 شاخص اصلی در قالب 3 بعد به عنوان ورودی به سیستم استنتاج فازی تعیین شد. در میان روش های نوین مدلسازی، سیستم های فازی از جایگاه ویژه ای در علوم مختلف برخوردارند. سیستم استنتاج فازی عصبی- تطبیقی (ANFIS) روش مناسبی برای حل مسایل غیرخطی است. این روش ترکیبی از استنتاج فازی و شبکه عصبی مصنوعی است که از توانایی هردو برای مدلسازی بهره می برد. با بهره مندی از سه نوع روش طراحی مدل در سیستم فازی و مقایسه نتایج، بهترین نتیجه برای ارایه مشخص شد. برای ارزیابی عملکرد مدل از پارامترهای مجذور میانگین مربعات خطا (RMSE)، درصد خطای نسبی (ε)، میانگین خطای مطلق (MAE) و ضریب تبیین (R2) استفاده شد که مقادیر 047/0، 02/1 درصد، 046/0 و 989/ به دست آمد و نشانگر دقت و قابلیت اعتماد به مدل است. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و باتوجه به روش گردآوری داده ها از نوع پیمایشی است. خروجی این پژوهش، یک سیستم استنتاج فازی هوشمند (ANFIS) است.