مقایسه ی اثر ال-کارنیتین در مراحل مختلف بارداری بر اختلال حافظه ی ناشی از مواجهه با الکل در فرزندان بالغ رت

اثرات محافظت نورونی ال-کارنیتین در مقابله با آسیب های ناشی از مواجهه جنینی با اتانول، به اثبات رسیده است. هدف از انجام این مطالعه، بررسی تاثیر دوزهای متفاوت ال-کارنیتین در دوره های مختلف بارداری رت بر حافظه ی فرزندان دو ماهه ای که مادران شان در دوران بارداری الکل مصرف کرده اند، می باشد.

55 سر رت ماده باردار به شکل تصادفی در 11 گروه 5تایی دسته بندی شدند. گروه شاهد، آب آشامیدنی و گروه اتانول، آب آشامیدنی حاوی اتانول 10 درصد (w/v) دریافت کردند. گروه های تحت درمان با ال-کارنیتین، علاوه بر اتانول، دوزهای mg/kg 100، 150 یا 50 از ال-کارنیتین را در دهه ی اول یا دوم بارداری دریافت نمودند. برای شبیه سازی سه ماهه ی سوم، دوزهای ال-کارنیتین به مدت 10 روز به نوزادان رت ها گاواژ شد. در نهایت پس از دو ماه از تولد، حافظه ی فرزندان به روش های آزمون اجتنابی غیرفعال (Passive avoidance task) PAT و آزمون تشخیص شیء جدید (Novel object recognition test) ORT ارزیابی شد.

تجویز ال-کارنیتین باعث افزایش معنی دار شاخص تمایز در ORT و زمان تاخیر در ورود به محفظه ی تاریک در PAT توسط فرزندان دو ماهه در مقایسه با گروه اتانول شد. دوز mg/kg150 آن نسبت به دوز mg/kg50 در تمام دوره ها، شاخص های ذکر شده را به صورت معنی دار افزایش داد. این شاخص ها زمانی که ال-کارنیتین در 10 روز دوم بارداری تجویز شدند نسب به بقیه ی دوره ها، اختلاف معنی دار داشت.

استفاده از ال-کارنیتین در دوران بارداری، توانست از اختلال حافظه ناشی از اتانول در فرزندان رت جلوگیری کند. این اثر با دوزهای بالاتر ال-کارنیتین بیشتر بود. بهترین پاسخ، زمانی دیده شد که ال-کارنیتین در 10 روز دوم بارداری به مادران تجویز گردید.