نقش دشواری تنظیم هیجان در رابطه بین تجربه آزار و نارضایتی از تصویر بدنی دختران نوجوان

هدف پژوهش حاضر، بررسی نقش میانجی دشواری تنظیم هیجان در رابطه بین تجربه آزار و نارضایتی از تصویر بدنی دختران نوجوان است. این مطالعه از نظر هدف بنیادی و از لحاظ روش از نوع همبستگی مبتنی بر تحلیل مسیر است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش‌آموزان دختر مقطع متوسطه دوم شهر تهران در سال تحصیلی 1399-1398 بود. روش نمونه‌گیری این پژوهش از نوع خوشه‌ای چندمرحله‌ای بود. درنهایت بعد از توزیع و جمع‌آوری پرسشنامه‌ها و با حذف پرسشنامه‌های ناقص، 218 نفر تجزیه و تحلیل شدند. ابزار گردآوری داده‌ها عبارت بود از مقیاس تصویر بدن (FBIS)، مقیاس دشواری تنظیم هیجان (DERS) و پرسشنامه تجربه آزار (CAQ). داده‌ها با استفاده از همبستگی پیرسون در نرم‌افزار SPSS نسخه 24 و تحلیل مسیر در نرم‌افزار Amos نسخه 24 تحلیل شدند. نتایج پژوهش حاضر نشان داد همبستگی معناداری بین تجربه آزار با دشواری تنظیم هیجان و نارضایتی از تصویر بدنی وجود دارد. افزون بر این، بین دشواری تنظیم هیجان و نارضایتی از تصویر بدنی همبستگی معنادار دیده می‌شود. همچنین تحلیل مسیر نشان‌دهنده نقش میانجی‌گری دشواری تنظیم هیجان بین تجربه آزار و نارضایتی از تصویر بدنی دختران نوجوان بود؛ بنابراین تجربه آزار در کودکی از طریق افزایش دشواری در تنظیم هیجان موجب نارضایتی از تصویر بدنی در دختران نوجوان می‌شود.