ویژگی های فیزیکی - شیمیایی رسوبات مخروط افکنه در محل ایستگاه آبخوانداری کوثر

ایستگاه کوثر قدیمی ترین سامانه ی پخش سیلاب در ایران، حدود 40سال پیش در دشت گربایگان فسا اجرا شده است. ضخامت لایه ها، بافت، نفوذپذیری، دانسیته کل، رطوبت، هدایت الکتریکی و pH رسوبات این مخروط افکنه مورد بررسی قرار گرفت. هدف این بررسی، معرفی مخروط افکنه های مناسب جهت پخش سیلاب و همچنین دستیابی به چگونگی ویژگی های رسوبی مخروط افکنه در ستون عمودی و مقایسه جانبی لایه های آن بوده است. در نوار اول سامانه در امتداد شرقی - غربی، سه نقطه انتخاب و تا سطح آب زیرزمینی چاه حفر گردید. با توجه به تغییرات مشاهداتی لایه های رسوبی تفکیک و با نمونه برداری، و آزمایش ها، ویژگیهای رسوبی بدست آمد و ستون چینه شناسی هر کدام از چاه ها ترسیم و با روش تطبیق، ویژگی لایه ها در چاه های مختلف دنبال و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. تغییراتی در ویژگی های فیزیکی مواد سازنده آبخوان (حداقل تا عمق30 متر از سطح زمین) مشاهده شد. نفوذ ذرات رس همراه سیلاب موجب تشکیل افق های بسیار نازکی با نفوذپذیری ناچیز (حدود 01/0 سانتیمتر بر دقیقه) شده است. رطوبت، افزایش مواد آلی و فعالیت های میکرو و ماکروارگانیکی، هوازدگی شیمیایی کانی ها را تشدید می کنند. در مخروط افکنه نشانه هایی از اثرات منفی نفوذ سیلاب، مثل ایجاد میان لایه های شور و یا تشکیل کانی های خاص دیده نشد. تغذیه مصنوعی مخروط افکنه های مناطق خشک، به شرط عدم وجود آلودگی و یا شوری در آن ها و استفاده از سیلاب با کیفیت مناسب، حداقل در دوره های کوتاه مدت، تاثیر شیمیایی و فیزیکی مخربی بر مواد سازنده آبخوان بر جای نمی گذارد.