توصیف و تطابق رخساره ها و سکانس های رسوبی سازندهای کنگان و دالان در رمپ کربناته پرمین-تریاس، بخش های مرکزی و شرقی خلیج فارس

سازند های دالان وکنگان به سن پرمین پسین-تریاس پیشین یکی از مهم ترین مخازن هیدروکربوری در خلیج فارس محسوب می شوند. هدف از این پژوهش تحلیل ریزرخساره های رسوبی، ارایه مدل رسوبی و بررسی چینه نگاری سکانسی بخش بالایی سازند دالان و سازند کنگان در میادین نفتی بخش های مرکزی و شرقی خلیج فارس بوده است. در توالی های رسوبی چاه های مذکور، با استفاده از مطالعه پتروگرافی3651 مقطع نازک میکروسکپی، پانزده ریزرخساره کربناته مربوط به زیرمحیط های پهنه کشندی، لاگون، پشته های سدی و دریای باز شناسایی شد. تحلیل ریزرخساره های رسوبی، تغییرات جانبی و عمودی آن ها، مقایسه با پرتو گاما و تطابق با محیط های رسوبی دیرینه و عهد حاضر، مدل رسوبی رمپ کربناته با شیب ملایم را برای این توالی های رسوبی پیشنهاد می دهد. مقایسه درصد فراوانی رخساره های میکروسکپی در میادین مورد مطالعه، بیانگر ته نشست ریزرخساره های چاه میدان بخش مرکزی خلیج فارس در حوضه ی رسوبی کم عمق تر نسبت به چاه های میادین شرقی است و جهت شیب دیرینه ی حوضه ی رسوبی را به سمت شمال شرق عمیق تر نشان می دهد. تعداد پنج سکانس رسوبی رده سوم برای سازند های مذکور با استفاده از مدل پیشرونده-پسرونده ارایه شده است. سکانس های UDS1,UDS2,UDS3 برای بخش بالایی سازند دالان و سکانس های KGS1,KGS2 برای سازند کنگان در نظر گرفته شده است. سکانس های مذکور شامل دسته های رسوبی TST و HST هستند و سطوح چینه ای مرز سکانسی و سطح حداکثر غرقابی در آن ها مشخص شده است. مرزهای سکانسی بر اساس توالی های رسوبی و ریزرخساره هایی که بیانگر افت سطح نسبی آب دریا هستند مشخص شده اند و سطح حداکثر غرقابی با توجه به عمیق ترین ریزرخساره گسترش یافته در هر سکانس تعیین شده است. تطابق سکانس های معرفی شده در چاه های مورد مطالعه بیانگر تشکیل الگوی رسوبی کم عمق شونده به سمت بالا بوده است.