تاثیر تجارب ناگوار دوران کودکی، پریشانی روانشناختی و تاب آوری بر افسردگی ورزشکاران آماتور

افسردگی به عنوان یکی از مسایل شایع در میان ورزشکاران مشهود است که توانسته است تا آسیب های فکری و جسمانی را برای آنان ایجاد نماید.

پژوهش حاضر با هدف تاثیر تجارب ناگوار دوران کودکی، پریشانی روانشناختی و تاب آوری بر افسردگی ورزشکاران آماتور طراحی و اجرا گردید.

روش پژوهش حاضر توصیفی- تحلیلی بود. جامعه آماری شامل ورزشکاران آماتور کشور ایران در سال 1400 بود. تعداد 384 نفر براساس روش نمونه گیری در دسترس به عنوان نمونه پژوهش مشخص شدند. ابزار گردآوری اطلاعات در پژوهش حاضر شامل پرسشنامه های افسردگی بک (1996)، تاب آوری کونور و دیویدسون (2003)، تجارب ناگوار دوران کودکی پورنقاش و امینی (2019) و همچنین پریشانی روانشناختی کسلر (2000) بود. جهت تحلیل داده های پژوهش از روش آماری معادلات ساختاری به وسیله نرم افزار SPSS نسخه 20 و PLS نسخه 2 استفاده گردید.

 نتایج پژوهش نشان داد که تجارب ناگوار دوران کودکی بر افسردگی دارای تاثیری به میزان 0/380، همچنین تاب آوری بر افسردگی دارای تاثیری به میزان 0/360- و پریشانی روانشناختی بر افسردگی دارای تاثیری به میزان 0/264 بود.

در مسیر کاهش میزان فرسودگی ورزشکاران، نیاز است تا ضمن مدیریت تجارب ناگوار دوران کودکی و پریشانی روانشناختی شرایطی جهت بهبود تاب آوری ورزشکاران نیز فراهم گردد. در مجموع با توجه به نتایج پژوهش حاضر پیشنهاد می گردد تا با برگزاری دوره های آموزشی، شرایطی جهت توانمندسازی ذهنی و روانی ورزشکاران فراهم نمود.