اثربخشی آموزش روانشناسی مثبت نگری بر باورهای غیر منطقی در بین زنان دارای همسر ناسازگار

هدف از این پژوهش، بررسی اثربخشی آموزش روانشناسی مثبت نگری بر باورهای غیرمنطقی در بین زنان دارای همسر ناسازگار بود. طرح پژوهش، نیمه آزمایشی از نوع پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل بود. حجم نمونه 40 نفر بود که از جامعه مذکور، به روش تصادفی ساده انتخاب شدند.20 نفر به گروه آزمایش و 20 نفر به گروه کنترل تخصیص یافتند. ابزارهای پژوهشی مورداستفاده پرسشنامه باورهای غیرمنطقی بود. گروه آزمایش در طول یازده جلسه، هر جلسه به مدت 90 دقیقه آموزش روانشناسی مثبت نگری دریافت کردند. برای تحلیل داده‌ها از تحلیل کوواریانس چندمتغیره و یک متغیره استفاده شد. نتایج موید آن است که بین گروه‌های آزمایش و کنترل ازلحاظ پس‌آزمون باورهای غیرمنطقی با کنترل پیش‌آزمون تفاوت معناداری وجود دارد. براین اساس می توان گفت که تفاوت معناداری حداقل دریکی از متغیرهای وابسته یعنی ابعاد باورهای غیرمنطقی ایجادشده است و ضریب تاثیر نشان می دهد که 75/1 درصد تفاوت دو گروه مربوط به مداخله آزمایشی است. مهم ترین نتایج این پژوهش، موثر بودن آموزش روانشناسی مثبت نگری در کاهش باورهای غیرمنطقی زنان دارای همسر ناسازگار می باشد. ازاین‌رو به مراکز مشاوره خانواده توصیه می‌شود گام‌های موثری در جهت کاهش باورهای غیرمنطقی در زنان بردارند.