مدل پذیرش آموزش مجازی در طول پاندمی ویروس کرونا

در شرایط اضطراری و اپیدمی یک ویروس بهره گیری از فناوری های موجود و آموزش از راه دور تنها راهکار موسسات آموزشی است. در این مطالعه عوامل موثر در پذیرش آموزش مجازی در شرایط کرونا مورد بررسی قرار گرفت.

روش پژوهش توصیفی - پیمایشی و از نظر هدف کاربردی بود. نمونه آماری 344 نفر از دانشجویان دانشکده مدیریت و اطلاع رسانی پزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهر شیراز در سال 1399بود که به شیوه تصادفی - طبقه ای انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری پرسشنامه محقق ساخته در قالب 26 گویه و 6 مولفه بود. داده ها با استفاده از نرم افزار PLS و آزمون تحلیل مسیر ارزیابی شدند.

براساس یافته های پژوهش، وضعیت تسهیلات به ترتیب با ضریب مسیر 0/724 و 0/580 بر درک سهولت استفاده و درک سودمندی دانشجویان اثر مستقیم و با ضریب مسیر 0/328 از طریق متغیر میانجی درک سهولت استفاده بر درک سودمندی اثر غیرمستقیم و معناداری داشت. علاوه بر این درک سهولت استفاده و درک سودمندی به ترتیب به میزان 43 و 44 درصد بر نگرش دانشجویان تاثیر معناداری داشت. همچنین مشخص شد که در صورت ایجاد نگرش مثبت در دانشجویان، به میزان 67 درصد به تمایل رفتاری و سپس به میزان 80 درصد به پذیرش آموزش مجازی توسط دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی در شرایط بحران کرونا منجر خواهد شد.

در شرایط کنونی جهت بهبود پذیرش و افزایش کارایی آموزش مجازی، قبل از به کارگیری هر نوع محتوای آموزشی و ابزاری، بر نقش متغیرهای برداشت ذهنی از آسانی استفاده و مفید بودن توجه شود.