مدل روابط علی بین جهت گیری های هدفی و فریبکاری تحصیلی در دانشجویان دخترو پسر

پژوهش حاضر با هدف آزمون نقش تعدیل گر متغیر جنس در رابطه بین جهت گیری های هدفی و فریبکاری تحصیلی در دانشجویان انجام شد. در این پژوهش همبستگی، 200 دانشجو (100 پسر و 100 دختر) به نسخه تجدید نظر شده پرسشنامه هدف پیشرفت (الیوت و مورایاما، 2008) و مقیاس فریبکاری تحصیلی (فارنسه، ترامونتانا، فیدا و پاسیلو، 2011) پاسخ دادند. در این پژوهش، به منظور آزمون مدل علی اثرات تعدیل گر جنس در رابطه بین جهت گیری های هدفی و فریبکاری تحصیلی، از روش آماری مدل یابی معادله ساختاری چندگروهی استفاده شد. نتایج نشان داد که در کل نمونه دانشجویان و هر یک از گروه های نمونه دانشجویان دختر و پسر، رابطه بین جهت گیری تسلطی گرایش محور با فریبکاری تحصیلی، منفی و معنادار و رابطه بین جهت گیری های هدفی تسلطی اجتناب محور، عملکردی گرایش محور و عملکردی اجتناب محور با فریبکاری تحصیلی، منفی و معنادار بود. علاوه بر این، نتایج تخصیص گروهی روابط علی بین متغیرها نشان داد روابط بین جهت گیری های هدفی و فریبکاری تحصیلی در دو گروه دانشجویان دختر و پسر، هم ارز بودند. در نهایت، نتایج نشان داد که در مدل های علی مفروض، به ترتیب 20 و 14 درصد از پراکندگی نمرات فریبکاری تحصیلی از طریق جهت گیری های هدفی در دانشجویان پسر و دختر تبیین شد. نتایج پژوهش حاضر ضمن حمایت از آموزه های مفهومی نظریه هدف پیشرفت در توضیح سازه انگیزشی فریبکاری تحصیلی، نشان داد که ویژگی های کارکردی سازه انگیزشی جهت گیری های هدفی در پیش بینی رفتارهای فریبکارانه تحصیلی در دانشجویان دختر و پسر متشابه بود.