ارزیابی اثر ضدقارچی تیمول و تاثیر آن بر بیان ژن NOR1 در جدایه های آسپرژیلوس فلاووس

ترکیبات فنلی بعنوان مهم ترین ماده با خاصیت ضد میکروبی و نیز به عنوان اجزای فعال اسانس هایی مانند آویشن شیرازی و مرزه شناخته شده اند. هدف از مطالعه حاضر ارزیابی تاثیر تیمول بر روی رشد و بیان ژن nor1 در ایزوله های آسپرژیلوس فلاووس است.

در این مطالعه اثر ضد قارچی تیمول بر روی آسپرژیلوس فلاووس مورد ارزیابی قرار گرفت. همچنین ارزیابی میزان بیان ژن nor1 نمونه های تحت تیمار با تیمول پس از کشت در محیط اختصاصی YES با روش Real Time- PCR تعیین گردید.

میزان کمترین غلظت مهارکننده (MIC) تیمول بر روی جدایه های آسپرژیلوس فلاووس بین µg/ml 400 تا 200 متغیر بود. آنالیز میزان بیان ژن با روش Real Time- PCR نشان داد که تیمول باعث کاهش بیان ژن nor1 در جدایه های آسپرژیلوس فلاووس مورد مطالعه گردید. میزان بیان ژن nor1 در هر یک از جدایه های حساس و مقاوم به ترتیب 06/0 و 69/1 درصد محاسبه گردید.

با توجه به اینکه نخستین مرحله در تولید این توکسین بیان یک آنزیم ردوکتازی ژن nor1 برای تبدیل nor1 (نورسولورینیک اسید) به آفلاتوکسین می باشد، لذا عدم بیان آن مسیر تولید توکسین را متوقف می نماید. در این مطالعه نشان داده شد که تیمول می تواند دارای اثرات مهارکنندگی بر روی رشد و بیان ژن nor1 داشته باشد. ازآنجایی که آلودگی مواد غذایی به آفلاتوکسین برای سلامت عمومی یک تهدید بشمار می رود استفاده از ترکیبات و فراورده های طبیعی جهت کاهش آلودگی مواد غذایی امری ضروری می باشد.