مقایسه کم خونی زنان باردار شهری با گروه کنترل قبل و بعد از اجرای پزشکی خانواده در شهرستان رودبار سال 1397

بیش از 40 ٪ از زنان باردار در سراسر جهان دچار آنمی هستند که عوارض جانبی مهمی برای مادر و نوزاد دارد. این ادعا که اجرای برنامه پزشکی خانواده می تواند بر روی کم خونی موثر باشد یا خیر؟!امساله ی مهمی است که برای پاسخ به این سوال این تحقیق در سال 1397انجام شد

این مطالعه یک مطالعه تجربی جامعه نگر (experimental community trial) می باشد. در این مطالعه به مقایسه شیوع توصیفی مقطعی آنمی در نیمه دوم بارداری در بین زنان شهری («گروه مداخله ») قبل و بعد از مداخله «پزشکی خانواده شهری » با شیوع آنمی بارداری زنان روستایی («گروه کنرل »)که از سالها قبل تحت پوشش پزشکی خانواده و مراقبت فعال سامت قرار داشتند پرداختیم. این بررسی یکبار قبل از اجرای طرح پزشک خانواده شهری در تیر 1394 و بار دوم، 2.5 سال بعد از اجرای طرح مزبور در اسفند 1397 انجام شد. نتایج بر اساس آزمون Chi2 ومعیار دقیق فیشر آنالیز شد.

همه زنان باردار شامل 927 نفر بدون نمونه گیری وارد مطالعه شدند، و اطلاعات مربوطه در دو مقطع زمانی فوق مطالعه شد. شیوع آنمی هفته 10 - 6 حاملگی قبل و بعد از مداخله، در زنان باردار روستایی و شهری همگی تقریبا مشابه بود (قبل از مداخله 1/ 10 به 8/ 7 و بعد از مداخله 4/ 11 به 5/ 9). بنابراین علل کم خونی غیر از بارداری، باعث اختلال در مطالعه ما نشدند.کم خونی هفته 30 - 24 حاملگی در زنان باردار شهری قبل از اجرای پزشکی خانواده (سال 2015) 3/ 33 درصد بود که بعد از مداخله (سال 2019) به 21.7 درصد کاهش یافت .(P = 0.027)

اجرای «طبابت خانواده/ مراقبت های بهداشتی فعال » به طور معنی داری باعث کاهش آنمی بارداری در گروه مداخله گردید